.jpg)
2012-12-05
Een ware revolutie was het nu ook weer niet, maar Pascal Arbez-Nicolas bracht in 2005 onder de naam Vitalic een fantastisch album, genaamd OK Cowboy uit. Het zette de man in een klap op de kaart en tracks als ‘My Friend Dario’ en ‘Wooo’ deden het waanzinnig tijdens zijn liveshow. Opvolger Flashmob was wat ingetogener en bleek moeilijker te integreren in de live set van Vitalic. Het uitgangspunt voor het derde album was dan ook dat de songs live moeten knallen; alles voor de show.In dat opzicht kun je er niet om heen dat Rave Age een geslaagd album is geworden waarbij de basis ligt in een mix van moderne electro en rave uit de jaren negentig. En hoewel de variatie tussen alle nummers groot is, staat de beat toch echt centraal. Eerste single ‘No More Sleep’ is hierin de meest extreme variant. Er wordt een kleine minuut toegewerkt naar de Big Drop en als die dan ingezet wordt gaan ook alle remmen los. Dat geldt eigenlijk voor elke track. Verwacht derhalve geen lange intermezzo’s of uitgesponnen loops van effecten, maar gevarieerde nummers die regelrecht in elke zaterdagavond dj-set geplugd kunnen worden. Enige uitzondering hierop zijn ‘Nexus’ en ‘The Legend Of Kaspar Hauser’ die door de ambient invloeden een beetje als vreemde eend in de bijt aanvoelen. Aan de andere kant laat Vitalic hiermee wel zien dat het meer in zijn mars heeft dan alleen rechttoe-rechtaan knallers uitbrengen.
En die knallers, die staan er zeker op. Opener ‘Rave Kids Go’, met een gastbijdrage van Goose zanger Michael Karkousse, heeft een fijne spanningsboog voordat de beat erin komt en loopt daarna vol gas door. ‘Fade Away’ heeft een toffe 90’s sfeer en lijkt losjes hetzelfde fundament te hebben als ‘L’amour Toujour’ van Gigi D’agostino. En dan de track ‘La Mort Sur La Dancefloor’. Tsja, de naam zegt het eigenlijk al; slopen die handel!
Vitalic heeft op Rave Age een heel duidelijk doel voor ogen gehad. Alle tracks moeten in dienst kunnen staan van de live show en dan is het duidelijk dat er niet te lang gewacht moet worden met het inzetten van de beats. De songs over het algemeen niet langer dan vier minuten, waardoor er voldoende ruimte is voor variatie en dynamiek. Een puntje van aandacht is misschien dat de spanning en inspiratie door de no nonsens aanpak wat aan kracht lijken te verliezen. Dat mag echter slechts een kleine kanttekening zijn op een verder prima album, dat verder geen echte uitschieters kent.
.jpg)
When Logic Fails - A Countdown To InfinityHet dance-duo When Logic Fails heeft wat af moeten reizen om zijn tweede...
.jpg)
Bony King - The Bony King Of Nowhere The Bony King Of Nowhere is het alter ego van de Gentse singer-songwriter...