De cd, die elf instrumentale nummers rijk is, bevat dezelfde soulvolle ritmes. De blazers zijn overal volop aanwezig. Ze jengelen over zachte drum- en gitaarritmes. Vaak klinken ze in het refrein allemaal tegelijk om vervolgens elkaar af te wisselen in de solo’s.
Hoewel de muziek degelijk in elkaar steekt, mist het de levendigheid die artiesten als Sharon Jones en Charles Bradley wel hebben. Bovenal stranden nummers vaak doordat eindeloos hetzelfde patroon herhaald wordt. Op Make The Road By Walking werd er nog wat geflirt met andere stijlen, The Crossing blijft in de jazzy soul steken.
De vorige plaat werd destijds al geprezen omdat Jay-Z een van de nummers gesampled had. Hoewel de band inmiddels veel meer successen op haar naam heeft staan, vormt dit wapenfeit wederom de aanbeveling voor The Crossing . Daarmee slaan de muzikanten ook de spijker op zijn kop. Als artiest werkt de muziek ongetwijfeld inspirerend en denk je eraan welke kanten het allemaal op zou kunnen. Door de instrumentele benadering voelt het voor de luisteraar nog niet helemaal als af. Voor een volgende plaat mag de Menahan Street Band wel enkele van de succesvolle Daptone artiesten uitnodigen voor een gastbijdrage.
Numbers Not Names - What`s The Price?Op Record Store Day 2012 konden we al kennis maken met Numbers Not Names ....
Fatboy Slim - Big Beach Bootique 5 Norman Cook, beter bekend onder de naam Fatboy Slim , organiseerde in 2001,...