Opvallend genoeg is de eerste single van dit album ‘Proserpina’, naar verluidt het laatste nummer dat haar moeder schreef voordat ze in 2010 overleed. Het is het enige nummer dat Martha niet zelf schreef voor dit album, maar komt door de emotionele lading toch het hardste binnen van alle tracks op deze cd. Vooral de herhalende regel, en tevens albumtitel, “Come home to mama” gaat door merg en been. Sowieso maakt de eerste helft van het album veel indruk, zo is ‘Leave Behind’ eveneens zeer sterk. De productie valt hier ook in positieve zin op. Veel van de liedjes gaan tekstueel over het verlies van haar moeder en dat maakt het een zeer persoonlijk album. Toch gaat het geheel nergens op de sentimentele toer.
Het roer gaat op de tweede helft van de plaat behoorlijk om; van het Kate Bush-achtige ‘Four Black Sheep’ en het experimentele ‘Some People’ gaan we naar ‘I Wanna Make An Arrest’: een heus dansnummer met funkinvloeden in de coupletten. Op het eind krijg je als luisteraar nog twee wonderschone kleine liedjes voorgeschoteld en het album eindigt hierdoor op een persoonlijke en emotionele noot. Het staat buiten kijf: het is geen rechtlijnig album geworden. Martha gebruikt ook niet altijd de meest voor de hand liggende melodielijnen en dat geeft haar een eigenheid en charme, maar je moet er wel van houden. Auditief voer voor de liefhebber.
K'naan - Country, God Or The GirlSinds 2001 is de Somalische rapper K’Naan van ver gekomen. Met verscheidene...
Madness - Oui Oui, Si Si, Ja Ja, Da Da De band behoeft misschien geen introductie, zeker voor de muziekfans die al...