.jpg)
2012-12-20
Eigenlijk heeft Steve Lukather geen introductie nodig. We kennen hem allemaal van zijn tijd als zanger/gitarist bij Toto. Waarmee hij jarenlang hits zoals “Africa” en “Hold The Line” presenteerde aan het publiek. Na zijn tijd bij Toto heeft Steve Lukather echter niet stil gezeten. Met Transition brengt de gitaarvirtuoos alweer zijn achtste soloalbum uit. Een album dat niet mis zou staan in de collectie van een rockliefhebber.Aan ervaring ontbreekt het dus niet bij Steve en dat is duidelijk te horen op zijn nieuwste album. De plaat brengt namelijk stevige rock met links en rechts wat psychedelische invloeden. Ook klassieke instrumenten zoals een piano, trompetten en violen weten hun weg te vinden naar Transition. Dit resulteert in zorgvuldig opgebouwde intro’s die over gaan in refreinen die, weliswaar niet zo catchy zijn als de platen van Toto, maar zeker blijven hangen. Een goed voorbeeld hiervan is het refrein in de openingsplaat “Judgement Day”. Het knalt lekker, het bekt lekker, maar het mist net dat stukje wat een nummer onderscheid van een echte hit.
Ook aan de liefhebbers van een dosis gitaargeweld is gedacht. Nummers zonder een flinke gitaarsolo zijn schaars op het nieuwste album van Steve Lukather. En dat is maar goed ook, want solo’s zijn een van de sterkere punten van Steve. Er bestaan geen twijfels over de kwaliteiten van de frontman, maar af en toe schiet hij toch te ver door in zijn enthousiasme. De nummers worden vaak erg ingewikkeld door de vele extra instrumenten en toevoegingen. Dit maakt het album wat minder toegankelijk voor de gemiddelde luisteraar, maar tegelijkertijd ook aantrekkelijker voor de liefhebber van abstracte muziek.
Steve Lukather heeft met zijn achtste album een zeer sterke plaat neergezet. De kwaliteiten van hemzelf en zijn band worden goed uitvergroot en de liefhebbers van een pot stevige rock zijn bij Steve nog altijd aan het goede adres. De plaat is degelijk en op momenten erg sterk door de creativiteit van de band. Helaas wordt de plank op momenten ook gedeeltelijk misgeslagen door dezelfde creativiteit. De nummers worden daarmee te langdradig en ingewikkeld. Iets wat als voordeel maar ook als nadeel gezien kan worden.
.jpg)
Findel - Goodbye, GalaxyElectrokunstenaar Bart van Dalen komt na vijf jaar met een opvolger voor zijn...
.jpg)
Kotipelto & Liimatainen - Blackoustic Akoestisch is in, zo moeten Kotipelto & Liimatainen gedacht hebben toen...