Het is het beeld dat het full length debuut A Different Arrangement van Black Marble oproept. Alsof The Cure ten tijde van Pornography frontaal botst op Joy Division. Een repeterend drumcomputertje, de kenmerkende baslijntjes, ijle synths en de lage, lijzige stem van zanger Chris Stewart, die klinkt alsof hij door een enorme holle pijp zingt.
Opener 'Cruel Summer' beschrijft een hete zomer, maar klinkt alsof er ijs ligt. Single 'The Great Design' klinkt inderdaad het meest toegankelijk met het opzwepende baslijntje en de ijzige synthmelodie, terwijl de zang van Stewart zowaar uit de mix opduikt. Ook het titelnummer is vrij uptempo en zou zo op single kunnen.
'Limitations' lijkt door de synths op Human League die aangevoerd worden door Ian Curtis. Daarna neemt de eenvormigheid tijdens het tweede helft van het album wat toe en het is daarom maar goed dat het album slechts 37 minuten klokt. Wel houdt Black Marble consequent vast aan vorm en inhoud.
Dark wave, new wave, cold wave, welke naam je het beestje ook wil geven. Hoewel Black Marble exact klinkt als eerdergenoemde bands doet de band dit zeer authentiek met de juiste sfeer en de songs zijn gewoonweg goed. Chapeau dus en een must voor liefhebbers van deze stijl muziek.
godspeed you! black emperor - 'Allelujah! Don`t Bend! Ascend!Tien jaar hebben we moeten wachten, maar nu is er dan eindelijk een nieuw...
The Datsuns - Death Rattle Boogie Aan het begin van 2000 was er een band die een fanbase rondom zich wist te...