De EP bestaat uit zes nummers waarvan de eerste eigenlijk meer een intro is. Daarop volgt een mengeling van electro, pop en hier en daar wat rock. De eerste drie nummers gaan moeiteloos in elkaar over maar hebben wel elk hun eigen stijl. Na het intro volgt ‘Upwards’, een met name elektronisch nummer met wat drum and bass-achtige invloeden. Lekker om even door de kamer te stuiteren. Het nummer blijkt echter geen voorteken van wat er nog komt: de tracks erna zijn allemaal wat minder heftig maar niet minder goed.
Het tweede drieluik liedjes opent met ‘Spears’; mijns inziens het beste nummer van de EP. Vooral de opbouw in het nummer is erg goed uitgevoerd. Een simpel maar pakkend melodielijntje, een lichte echo over de zanglijn en de steeds intensiever wordende drums, die uiteindelijk in een grote muzikale uiteenspatting eindigen. Daarna is het even aangenaam bijkomen met ‘Filter’ en slotnummer ‘Show Me Where You Go’, dat een wat ingewikkelder ritme kent en daardoor een soort mysterieuze sfeer neerzet. Een beetje een vreemde afsluiter van de plaat, maar mogelijk dat de volgende EP de draad hier weer oppakt.
Sinus is een plaat die lekker wegluistert. Het is toegankelijke muziek zonder te simpel te zijn. De korte duur – iets meer dan twintig minuten – is een licht minpuntje. De tweede EP verschijnt begin 2013: hopelijk zet deze de lijn van Sinus voort.
Ryan Leslie - Les Is More Les Is More is het derde full length album van Ryan Leslie , een...
The Very End - Turn Of The World Het Duitse The Very End heeft zojuist haar derde album uitgebracht al zal...