.jpg)
2013-01-16
Op haar debuutalbum uit 2009 was Etten al druk aan het experimenteren met een mix van elektronica en pop. Op haar nieuwste album Lappuggla neemt ze het nog een stap verder. Weg zijn de popelementen. Maak kennis met de dromerige wereld van Etten, waarin de natuur centraal staat.De titel van het album is de Zweedse benaming voor de Laplanduil, een grote uilensoort die vooral voorkomt in Rusland, Finland en Canada. Op het album vertellen de nummers de verhalen die de uil ziet: over de bomen, de dieren en de natuur. ‘The Phantom Of The North’, zoals de vogel ook wordt genoemd, was een even passende titel van het album geweest. De nummers zijn mysterieus, vaak donker van aard en de dan weer extreem hoge (bij vlagen klinkt ze als Björk die alles falsetto zingt), dan weer bijna fluisterende stem van Etten is spookachtig.
Ook de instrumentatie draagt daar aan bij. Voor het album ontwikkelde Etten, in samenwerking met haar partner Coti K., twee geheel nieuwe instrumenten: de Diapados en Diameson, een stel harpachtige instrumenten. Het geluid daarvan is als een mix tussen een lapsteelgitaar en een harp: sinister, een beetje vreemd, maar bij vlagen heel lekker zoals in opener ‘Lappluggla’ (waar de instrumentatie doet denken aan Kaki King) en ‘Chant’.
Verder staat het album bol van elektronische ritmes, die wel zijn blijven hangen na het eerste album, en onheilspellend slepende passages. Het experiment wordt nergens geschuwd. Het album is daardoor geen lichte kost, je moet hier van houden en er vooral zin in hebben. Nergens is het écht toegankelijk, alleen de eerste vier nummers komen daar enigszins bij in de buurt.
Ook tekstueel geeft Etten de voorkeur aan een keur van abstracte metaforen. De teksten zijn al even geheimzinnig als de muziek. Logica is in de teksten ver te zoeken en ze zijn soms onnavolgbaar. Mede daardoor hangt een soms geforceerde drang naar zweverigheid om het werk van Etten.
Etten is niet voor iedereen. Sterker nog, haar muziek is gericht op een heel select en specifiek publiek. Wie een goede veertig minuten wil zweven heeft in Etten een potentiële favoriete artiest. Voor de rest van de luisteraars is het album een opstapeling van abstracte en experimentele geluiden. Lappuggla is voor de liefhebber, niet voor de massa.
.jpg)
Sax Gordon - ShowtimeDe stijl van de Amerikaanse saxofonist Sax Gordon grijpt terug op een...
.jpg)
Nalyssa Green - The Seed De muziekwereld staat bol van de eigenaardige, kunstzinnige en theatrale...