Voor At Peace hebben de beide heren wederom contact gezocht. Hoewel Vincent Segal iets minder prominent aanwezig is, heeft hij zich wel bemoeid met de productie. Daarnaast valt zijn cellospel op enkele momenten zachtjes op de achtergrond te horen.
Het is duidelijk de bedoeling van Ballaké Sissoko geweest om rust uit te stralen. Verspreid over negen nummers jengelt de Malinees op zijn kora. Dit doet hij al dan niet begeleid door andere muzikanten. Op sommige nummers zijn er vijf man bezig met muziek produceren. Op andere momenten, zoals tijdens ‘Maimouna’, doet Ballaké Sissoko het volledig op eigen kracht.
Over het algemeen resulteert dit erin dat At Peace een nietszeggend album geworden is. De Malinese muzikant weet weinig onderscheid tussen de verschillende nummers te creëren. Slechts enkele momenten, zoals op het tien minuten durende ‘N'tomikorobougou’, komt er een tweede koraspeler bij. Dan bloeit de muziek lichtjes op dankzij een klein gitaarduel. Helaas ontbreekt het, door een gebrek aan vocalisten en krachtig muzikaal spelen, het op At Peace meestal aan chemie. Bovenal is het geluid van de kora te veel van een doorjengelend niveau. Daardoor is het een plaat geworden die het op de achtergrond wel aardig kan doen. Hij laat helaas te weinig indruk na om snel weer uit de platenkast geplukt te worden.
Loreen - HealDe meeste serieuze muziekliefhebbers halen hun neus op voor het Eurovisie...
Avant La Lettre - In My Time In februari 2012 verscheen debuutplaat Belief van het Amsterdamse...