.jpg)
2012-12-30
De meeste serieuze muziekliefhebbers halen hun neus op voor het Eurovisie Songfestival. En terecht. Een deel van de inzendingen is zo slecht dat het weer leuk is en de rest is nóg slechter. Het aantal artiesten dat door deelname aan het liedjesfestijn een langdurige internationale carrière van de grond kreeg, is op de vingers van een hand te tellen. Het beste voorbeeld is natuurlijk de Zweedse band Abba en ook de (Canadese) zangeres Celine Dion deed ooit mee aan het Songfestival, voor Zwitserland. Verder wordt het echter lastig om iemand te bedenken. In verleden werden de winnende liedjes wel vaak grote hits, al dan niet in een vertaalde versie, maar ook dat komt tegenwoordig nog maar weinig voor. De winnares van dit jaar, de Zweedse zangeres Loreen, scoorde met haar nummer ‘Euphoria’ echter wel een flinke hit. Met deze song won ze in mei van dit jaar de finale van het Songfestival in Bakoe, de hoofdstad van Azerbeidzjan. De overwinning van Loreen was afgetekend, ze had ruim honderd punten meer dan de nummer twee, Rusland.
Loreen was voor haar deelname aan het songfestival al redelijk bekend in haar thuisland. Ze werd in 2004 vierde in de Zweedse versie van Idols. Daarna scoorde ze een hit met ‘The Snake’, waarvoor ze samenwerkte met Rob’n’Raz, een Zweeds producersduo dat ooit een grote hit scoorde met Leila K. In 2011 scoorde Loreen in eigen land een flinke hit met ‘My Heart Is Refusing Me’.
In een poging het internationale succes van ‘Euphoria’ voort te zetten, komt Loreen nu met haar debuutalbum, getiteld Heal. Hierop laat de Zweedse zangeres catchy popliedjes horen met veel dance-invloeden. Naast uptempo songs is er ook ruimte voor rustiger materiaal, maar alles heeft een duidelijke elektronische onderlaag. Heal bevat uiteraard de hit ‘Euphoria’ en ook ‘My Heart Is Refusing Me’. Dit laatste nummer is gebaseerd op een stevige dancebeat, maar er zitten ook rustigere passages in.
‘Euphoria’ en ‘My Heart Is Refusing Me’ zijn meteen ook de uitschieters op Heal, maar ook de rustige songs ‘Everytime’ en ‘Do We Even Matter’ zijn prima. Een ander hoogtepuntje is ‘Crying Out Your Name’, waarvan het refrein een beetje tegendraads klinkt.
Het materiaal op Heal is over het algemeen goed en een aantal nummers is zelfs uitstekend. De sound zal voor veel lezers van Festivalinfo een tikje te commercieel zijn, maar echt plat wordt het nergens. Loreen klinkt als een gladgeschaafde versie van de (eveneens Zweedse) Robyn. Of Loreen met Heal aan het begin staat van een duurzame internationale carrière, zal moeten blijken. Een paar hits zou ze echter zeker nog wel moeten kunnen scoren.
.jpg)
Susan Jane - Clarity Of MindIn de biografie van Susan Jane prijkt met trotse letters een groot...
.jpg)
Ballaké Sissoko - At Peace Terwijl de vooruitzichten op een werkbare vrede voor het land Mali steeds...