Ondanks dat Arthur Adam geen gebruik heeft gemaakt van een band tijdens het opnameproces, klinkt het geheel toch niet zo klein als je zou denken. Het album klinkt tijdloos en vol, alsof het door een voltallige band is ingespeeld. Eerste single en tevens titeltrack ‘Pulse’ was al een mooie voorbode. De rest van de liedjes blijkt ook van een vrij constant hoog niveau te zijn. ‘Skin’ is voor mij het eerste echte hoogtepunt; een liedje dat beklijft en spannend is van de eerste tot de laatste fraaie noot. Melancholie voert hier ook weer de boventoon. Het middengedeelte van deze schijf kent de meeste hoogtepunten; zo is ‘How Much Drama Can We Handle’ mijns inziens de beste compositie van het album. De vrouwelijke achtergrondvocalen zijn hier ook zeer de moeite waard en vloeien mooi samen met de leadzang. De zang doet hier en daar aan Jeff Buckley denken, hetgeen zeker geen slecht punt is!
Hier en daar is het album wel behoorlijk zware kost en is het op meerdere punten nogal duidelijk waar de mosterd wordt gehaald, maar toch bewijst Arthur Adam wederom tot de beste singer-songwriters van ons kikkerlandje (en daarbuiten) te behoren. Zijn talent valt niet te ontkennen en het valt ook te prijzen dat hij doet waar hij zin in heeft, zonder met de stroom mee te varen. Pulse: een muzikaal kindje waar de songwriter trots op kan zijn!
Various - Bijna KerstElk jaar worden eind november, begin december een berg kerstreleases...
John F. Klaver Band - Wheels In Motion De John F Klaver Band bewees met twee albums en een reeks concerten in...