De kunst van Schneider TM is dat alles doordacht lijkt te zijn. Elke keer dat je de plaat luistert, lijkt het alsof je naar een compleet andere tracklist luistert. Gebruiksaanwijzing: Luister liefst vier keer voordat je een oordeel velt. Škoda Mluvit is zijn tweede album. In vergelijking met voorganger Zoomer is het huidige werk donkerder van klank. Niet zo gek als je bedenkt dat een uitputtende tour, motorongeluk en een verbroken relatie aardig wat duistere creativiteit teweeg kan brengen.
Niets is aan het toeval overgelaten wat betreft het samenspel van muziekinstrument en machine. Een pluriform geheel van beats/ritmes, van akoestisch naar elektrisch naar ingeblikt gitaarwerk. Tel daarbij de potten, pannen, viool en xylofoon op en je hebt Schneider TM in audio. Deze Duitser haalt echt alles uit de kast. Dresselhaus is gelukkig zo slim om niet te verzanden in eentonige elektro –of popsounds.
De nummers die eruit springen zijn vooral Peanut, de korte nummers als intermezzo’s (denk aan S’ Kcorratiug), Caplets, The Blacksmith (een gerapt elektrosprookje) en The Slide om bij weg te dromen. De verscheidenheid in stijl en ritme is Schneider TM te baas. De luisteraar krijgt niet dat welbekende benauwde gevoel zoals bij een op hol geslagen computerexperiment. Schneider TM geeft gewoon een soort van nieuwe dimensie aan postmoderne pop of in de volksmond, avantgarde pop. Luisterveilig dus dat Škoda Mluvit.
Absentee - SchmotimeIn juni gaat in veel landen de film ‘Leonard Cohen, I’m your man’ in...
Jewel (USA) - Goodbye Alice in Wonderland Afgaand op de titel van het schijfje, zou je denken dat Jewel Kilcher, zoals...