2006-05-10
In juni gaat in veel landen de film ‘Leonard Cohen, I’m your man’ in première, een filmportret van deze legendarische zanger. Hierin geeft hij onder andere aan dat zijn toetreden tot een klooster hem veel goed heeft gedaan. Met dit in het achterhoofd, zou een creatieve geest bijna gaan denken dat dit hem zoveel goed heeft gedaan dat hij is gaan zingen bij het Britse bandje Absentee. Dit is echter niet het geval, maar oh, wat lijkt de stem van zanger Dan Michaelson bij vlagen op die van Leonard Cohen.Met dat gezegd hebbende, kunnen we ons concentreren op de muziek. Die is bijzonder divers. Er is dan ook al gesteld dat het album, met de overigens bizarre titel ‘Schmotime’ het beste aan twintig jaar indie-pop samenvat op een cd. Dat zou best eens goed in de richting kunnen zitten. Een breed scala aan instrumenten komt voorbij, tot blazers aan toe. Bij vlagen doet de band op muzikaal vlak denken aan Interpol en the Killers, maar af en toe klinkt Absentee ook net zo Brits als Pulp. Neemt niet weg dat zij ook hun hand niet omdraaien voor onvervalste Americana op de track The truth is stranger than fishin, om deze vervolgens uit te laten lopen in een full blown rock nummer.
Een dergelijke songtitel is overigens veelzeggend voor ‘Schmotime’. Het staat namelijk vol met bizarre titels. Een kleine greep: We should never have children, There’s a body in a car somewhere en Duck train. Dat laatste nummer is overigens een van de best gelukte nummer op de cd. Hier smelt de loodzware stem van zanger Michaelson perfect samen met de stemmige muzikale ondersteuning. Een waar genot om naar te luisteren.
Deze fraaie samensmelting van zang en muziek is overigens geen constante factor op ‘Schmotime’. Daar zit hem gelijk het probleem van dit album. De band doet vrijwel niets verkeerd en de muziek is helemaal van deze tijd. Een dergelijke stem lijkt zodoende meer dan eens niet helemaal op zijn plaats. Pas op de vierde track Hey tramp, krijg je het idee dat de zanger op zijn plaats is. Dit gevoel wordt versterkt door het feit dat Melina Bronstein, toetseniste van Absentee, op veel tracks meezingt. Haar stem lijkt beter tot recht te komen.
Helemaal in de soep loopt het met de track There’s a body in a car somewhere, waar de band de melancholische strekking van de tekst niet helemaal begrepen lijkt te hebben. Uptempo, inclusief klokkenspel en blazers, begeleidt de band de zanger welke zingt over een lijk in een auto.
Niettemin is deze cd absoluut de moeite waard. ‘Schmotime’ is dan ook zeker goed voor vier sterren. Echter, aangezien de stem van de zanger toch wel in de categorie hate it or love it thuishoort, is de volledige toekenning van die vierde ster hoogst persoonlijk.
Blackmail - Aerial ViewAerial View is het vijfde reguliere album van de Duitse band Blackmail en het...
Schneider TM - Skoda Mluvit Na een aantal luistersessies ben je overtuigd van de kwaliteiten van deze...