Het lijkt een trucje dat wordt uitgehaald. Nergens klinkt enige emotie door in de stem van de frontman en dat tast de geloofwaardigheid aan. In het eerste deel van ‘Rome’ komt de zang nog het beste uit de verf, maar als het al ergens mee te vergelijken is kom je ook hier niet verder dan Morrissey die een hele slechte dag heeft. Overigens is er met de muziek in ‘Rome’ niets mis. De trompetklanken liggen prettig in het gehoor. Vanaf het moment dat de basgitaar even de aandacht trekt, krijgt het nummer een sterke wending.
Muzikaal gezien is het echter ook niet allemaal om over naar huis te schrijven. Hoewel de melodie in het titelnummer opgewekt klinkt, gebeurt er verder niets opzienbarends. Het zou een jonge Nederlandse band als Yesterday’s Men sieren als ze het hoofd boven het maaiveld uit zouden steken. Dit gebeurt op deze EP veel te weinig. Daarbij is de timing van de tweede stem in ‘The Passing Of The Years’ een slordigheid die extra stoort als het voor de rest ook allemaal niet beklijft. Anne Van Den Hoogen, die de tweede stem verzorgt, heeft overigens een prettige stem om naar te luisteren. Het had ongetwijfeld veel beter uitgepakt als zij alle zang voor haar rekening had genomen.
Zoals eerder vermeld kent de EP zijn goede momenten, maar zelfs binnen de nummers is er sprake van een grote wisselvalligheid. In ‘The Devil’s Work’ sluiten de piano en gitaar prima op elkaar aan. Het geroffel op de snare drum geeft in combinatie met de trompet echter het gevoel alsof je naar de plaatselijke fanfare aan het luisteren bent. The Passing Of The Years kunt u, zonder er enige aandacht aan te schenken, met een gerust hart laten passeren.
The Cubical - Arise Conglomerate The Cubical speelt klassieke 60’s rock in haar puurste vorm. Tijdens het...
A Polaroid View - Darling Op tour met The Naked and Famous zonder nog maar een echte plaat te hebben...