Dropkick Murphys begon in 1996 en van de originele oprichters is alleen gitarist Ken Casey nog over. Andere leden kwamen en gingen, maar ondanks al die bezettingswisselingen is de sound van de band zeer constant. Ierse folk met een flinke scheut punk. Of andersom. Met teksten die ergens over gaan, maar niet te moeilijk zijn om lekker mee te schreeuwen.
Ook op Signed And Sealed In Blood tapt Dropkick Murphys uit hetzelfde Guiness-vaatje. Het album begint met twee vrij harde songs, het punky ‘The Boys Are Back’ en het wat meer folky ‘Prisoner’s Song’. Hierna wordt even gas teruggenomen in het sentimentele ‘Rose Tattoo’. In deze zeer meezingbare ballad neemt Ken Casey de vocalen voor zijn rekening en is een mooie rol weggelegd voor de mandoline van Jeff DaRosa. Deze song roept beelden op van de stoere mannen van Dropkick Murphys, met één hand op de schouder van hun geliefde en in de andere hand een pint Guiness of een dubbele whiskey.
De meest opvallende song op Signed And Sealed In Blood is ‘The Season’s Upon Us’, waarin de band zingt over Kerst en dan vooral over het feit dat je dan weer met je vreselijke familie zit opgescheept. Qua tekst is het dus een anti-Kerstnummer, maar muzikaal gezien is het gewoon een echte Kerstkraker, compleet met belletjes. Een rustige folksong met een hoog inhaak- en meezing-gehalte. Een grappig nummer, maar dan toch vooral in december.
Verder bevat Signed And Sealed In Blood weinig uitschieters naar boven of naar onder. Het is een degelijke plaat, die de fans van Dropkick Murphys wel zal kunnen bekoren, maar waarschijnlijk geen nieuwe zieltjes voor de band gaat winnen.
Riverside (PL) - Shrine Of New Generation SlavesU kent dat gevoel vast wel; het idee slaaf van je eigen leven te zijn....
Bauchklang - Akusmatik A capella heeft niet de naam erg sexy te zijn. In Nederland was er wel een...