Ook muzikaal zetten onze Poolse vrienden de lijn van het vorige album voort en horen we hogeschool progrock die prima past tussen wat bands als Opeth, Porcupine Tree en Anathema ons op de laatste platen hebben voorgeschoteld. Organisch toetsenwerk, sfeerrijke gitaarpartijen, rustige stukken en de gedragen stem van Mariusz Duda; het zijn de bekende ingrediënten die een Riverside plaat zo onweerstaanbaar maken. Natuurlijk is Shrine Of A New Generation Slaves daarbij de perfecte hoofdtelefoonplaat. Je komt soms oren tekort om alles te kunnen bevatten.
De plaat begint met ‘New Generation Slave’, dat het jaren zeventig gevoel doet herleven en klinkt als een mix van Deep Purple en Porcupine Tree. Het loopt naadloos over in ‘The Depth Of Self-Delusion’, dat een spannend basloopje herbergt en ingehouden en lieflijk klinkt. Het prachtige subtiele gitaarspel van Piotr Grudziński en het inventieve toetsenwerk van Michał Łapaj zorgen voor prachtige momenten. Het geluid van Deep Purple komt ook weer terug in ‘Celibrity Touch’. Daarna gaan we verder met de ballad ‘We Got Used To This’ en het van moderne elektronische geluiden voorziene ‘Feel Like Falling’ dat zorgt voor een eigentijds tintje, maar onmiskenbaar Riverside blijft. Het ingetogen ’Deprived’ wordt gevolgd door het bijna dertien minuten durende ‘Escalator Shrine’ dat in alle rust opbouwt naar een daverend progrock-epos in een jaren zeventig stijl.
Riverside is absoluut niet verrassend of vernieuwend, maar wat de vier heren doen, doen ze heel erg goed . Shrine Of A New Generation Slaves is een plaat met louter hoogtepunten. Doe je ogen dicht, vergeet alle drukte en laat je meevoeren op de Goddelijke klanken van Riverside. Een beter medicijn tegen de dagelijkse stress is niet denkbaar.
Serpentarius - The End Of Law Serpentarius is de welluidende naam van een Nederlands doommetal project...
Dropkick Murphys - Signed And Sealed In Blood ”The boys are back, and they’re looking for trouble.” Met die woorden...