Ergens tussen de toegankelijke poprock van Di-rect en de meer om het lijf hebbende sound van bijvoorbeeld Incubus en A Perfect Circle moeten we Absent Minded situeren. De tracks kennen allen een vrij conventionele structuur. Maar door bijvoorbeeld opvallende breaks weten ze zich meestal tot net iets meer dan een gemiddeld rocknummer te ontpoppen. De prima zangkwaliteiten van zanger/gitarist Jeroen van Woezik en de uitstekende instrumentbeheersing van gitarist Matthijs van Vliet, bassist Coen van Vliet en drummer Michel Tol tillen deze cd verder naar een hoger plan.
Vooral Passing A Corner (Van Woezik blijkt ook aardig te kunnen grunten), Can’t You See (met Roger Peterson van Intwine als gastvocalist), Closing The Door, Almost Gone en Take This Change springen er wat mij betreft in positieve zin uit. Maar eigenlijk is The Color Between Black And White gewoon in z’n geheel een lekker fris en stevig album, met de ballade She als welkom rustpunt halverwege de rit.
Verwacht tekstueel gezien geen gigantische hoogvliegers of verrassingen. De thema’s (on)geloof, (wan)hoop en (verloren) liefde worden, als zo vaak, als uitgangspunt genomen. Maar een en ander wordt door Van Woezik wel overtuigend en geloofwaardig gebracht.
Absent Minded mag wat mij betreft in de toekomst misschien wel nog iets meer buiten de lijntjes gaan kleuren. Om niet als grijze muis te eindigen moet je niet alleen maar tussen zwart en wit in gaan zitten, maar ook af en toe eens pikzwart of, zo je wilt, hemelswit (durven) gaan. Straks op die o zo cruciale opvolger misschien dat eigenzinnige pad nog wat verder exploreren. Veelbelovend en nu al ver bovengemiddeld. Gaat dat horen!
The Straits (NL) - Zu-zu-ZaaOp gebrek aan ambitie kun je de heren van The Straits niet betrappen. In de...
Lambchop - The Decline of the Country & Western Civilization Bijna twee jaar na de release van hun laatste twee albums Aw C’Mon en No You...