.jpg)
2013-02-14
De wonderlijke plaat Becoming A Jackal van de uit Dublin afkomstige band Villagers werd in 2010 voor de prestigieuze Britse Mercury Prize genomineerd en werd vooral in het Verenigd Koninkrijk beloond met positieve kritieken. De kleine, ietwat schuchtere ogende Conor O’Brien bleek groots in zijn daden en bracht met zijn band Villagers een debuutalbum uit dat een intiem folky geluid mixte met semi-poëtische songteksten en meeslepende arrangementen. Waar het met Becoming A Jackal min of meer een eenmansproject betrof – O’Brien speelde destijds namelijk bijna alle instrumenten in – is {Awayland} veel meer een bandproject waarin de groei van de band overduidelijk te horen is. Conor O’Brien bewijst zich namelijk wederom als kundige songschrijver. Zonder het gebruik van hautaine woorden weet hij de songteksten opnieuw op subtiele wijze van een poëtische uitstraling te voorzien. Het akoestische ‘My Lighthouse’ ligt – alhoewel minder meeslepend en ietwat vlak - nog in het verlengde van het vorige werk, maar vanaf het uptempo ‘Earthly Pleasure’ beland je in een andere dimensie. Een dimensie waarin de melancholie afgenomen is, maar voor de rest bestaat uit de specifieke elementen die Villagers zo interessant maken: het veelzijdige geluid van de band, de stem en het songschrijverschap van O’Brien en de meeslependheid en inventiviteit van de arrangementen.
Het heerlijke ‘Earthly Pleasure’ zit vol met leuke tekstuele vondsten zoals “Naked on the toilet with a toothbrush in his mouth, when he suddenly acquired an overwhelming sense of doubt, every single piece of baggage he’d been holding on his back, was beginning to dig in and his back began to crack”. Opbouwende spanning is te horen in ‘The Waves’, het elektronische uitstapje van de band dat, vooral door de wonderschone en voor Villagers begrippen tamelijk stevige finale, verrassend goed uitpakt. Het melodieuze, door ietwat mistroostige toetsen voortgedreven ‘Nothing Arrived’ luistert lekker weg en kent net als ‘The Waves’ een mooie climax. Daarnaast weet het vredig beginnende, en heel voorzichtig aan de Ierse roots refererende, ‘Grateful Song’ mooi open te bloeien en gaandeweg te evolueren in een mooi gelaagde song.
{Awayland} toont opnieuw de veelzijdigheid van Villagers en de groei die de band doorgemaakt heeft. De intimiteit en melancholie die Becoming A Jackal zo sterk maakten zijn flink afgenomen en daardoor verliest Villagers iets van haar glans. {Awayland} herbergt echter wel zulke interessante arrangementen dat het geheel nog steeds weet te intrigeren. Het is dan ook zeker te prijzen dat Villagers niet voor een kopie van haar debuutplaat gekozen heeft, maar in plaats daarvan ervoor kiest om te groeien en het toch al niet spaarzame palet aan kleuren, opnieuw heeft weten te verrijken.
.jpg)
Lyonite - Disguised In DarknessAltijd lekker, even beuken met een symfonische metalplaat. En dan ook nog een...
.jpg)
Ducktails - The Flower Lane Terwijl de sneeuw nog op de daken ligt, is de eerste echte zomerplaat van...