.jpg)
2013-03-02
Iedereen kent Flogging Molly en Dropkick Murphys, maar zodra The Mahones aan bod komen valt het al snel stil. Toch vallen ze in exact hetzelfde straatje en zijn ze al ruim 22 jaar bezig. Toch is het ze nooit echt gelukt om voet aan wal te krijgen in dit wereldje. Ze zijn voornamelijk als supportact op pad geweest met Molly en de Murphys. Kan album nummer zes, Angels & Devils ze helpen om op hetzelfde niveau te komen als hun genregenoten?Dat ze in de bovenste regionen van de folkpunk thuis horen, werd twee jaar geleden al bevestigd. Toen mochten ze tijdens de Independent Music Awards de prijs voor Best Punk Album in 2011 in ontvangst nemen voor The Black Irish. Een deskundige jury heeft hun kwaliteiten reeds mogen erkennen. Eveneens hebben ze het podium gedeeld diverse bands variërend van Stiff Little Fingers tot aan Sick Of It All. Allemaal ervaring en geschiedenis die terug te horen is op het nieuwe Angels & Devils .
Over geschiedenis gesproken; The Mahones staan er om bekend traditionele liedjes in een eigen jasje te steken en dat doen ze op deze plaat net zo graag. De eerste is ‘Spanish Lady’, waar Ken Casey van Dropkick Murphys een handje meehelpt. Daarnaast hebben ze nog twee volledig instrumentale medley’s gemaakt, volgestouwd met traditionele deuntjes. Voor de leek zal het worst wezen, want zoveel verschilt het niet van het eigen werk. Ze blijven veelal rond hetzelfde riedeltje hangen en gaan zo toch al snel vervelen.
Wat sowieso wel een probleem is met dit album, voornamelijk in de eigen nummers: De mannen lopen over van de energie en het enthousiasme, waardoor het bij vlagen lijkt alsof ze niet weten wanneer ze op moeten houden. Mooi voorbeeld is de opener ‘Shakespeare Road’, die vijf minuten lang er in een hoog tempo doorheen jaagt. Voor een punknummer is dat té lang, wat ook blijkt als de laatste twee minuten enkel gebruikt word om het couplet meermaals te herhalen. ‘Past The Pint Of No Return’ heeft hier ook last van, waardoor je vinger al snel zijn eigen weg naar forward vind.
Als je zelf geen genoeg kan krijgen van dit soort muziek en het je niet lang genoeg kan duren, zit je met Angels & Devils gebakken. Het bevat alle ingrediënten die je mag verwachten en het ademt ook die typische sfeer van een Ierse kroeg. Zoals het een Ierse kroeg dan betaamt is het gezelliger met vrienden, dus trekken ze hier tevens een blik vrienden open. De voornaamste namen zijn Jake Burns (Stiff Little Fingers), Greg Keelor (Blue Rodeo) en Ken Casey (Dropkick Murphys).
Angels & Devils is een gezellige plaat, die nog gezelliger was geweest als deze iets korter en krachtiger was geweest. Zodoende zullen ze nog wel even moet worstelen om de werkelijke erkenning van het publiek, maar het mag zeker zijn dat ze er in een live setting een mooi feest van maken.
.jpg)
Psychopunch - Smakk Valley Psychopunch komt uit Zweden. Voorheen hadden ze nog een geluid à la The...
.jpg)
Erin McKeown - Manifesta Acht Albums. Drie EP’s. Twaalf jaren van non-stop touren wereldwijd. Toch zal...