RECENSIE: Psychopunch - Smakk Valley

Cover Psychopunch - Smakk Valley
recensie cijfer 2013-03-01 Psychopunch komt uit Zweden. Voorheen hadden ze nog een geluid à la The Hellacopters en Backyard Babies, tegenwoordig doet het denken aan Volbeat. Althans, al je op de vibe af gaat en die even verder doortrekt naar Social Distortion. Punkrock met een rockabilly-vibe en de typische thematiek die daar veelal mee gepaard gaat. Mislukte liefdes, een hopeloos gevoel, spijt, het najagen van dromen of de liefde bedrijven op de achterbank van je auto. Thema’s die nog maar eens goed herkauwt worden op album nummer tien Smakk Valley.

Het valt niet te ontkennen dat de mannen van Psychopunch hun vak goed verstaan en ze hun klassiekers kennen. In alles doen ze nog het meeste denken aan Social Distortion. Het zit bomvol met aanstekelijke refreintjes, maar de teksten komen over alsof ze eerst in hun moederstaal geschreven zijn en vervolgens door Google Translate gehaald zijn. Tenenkrommende clichés over liefdes, waarbij iedere regel die hier ooit over geschreven is wel weer voorbij komt. Uit het nummer ‘So Jaded’ komt bijvoorbeeld: ”Can I make it go away - just to stay alive? Will I find the words to say - well I have to try.” Spijtig genoeg is er een overduidelijk accent te horen. Het is iets waar juist veel Duitse bands mee kampen en daarom soms zelfs besluiten het in hun eigen taal te doen. Het verstoort de luisterervaring als je de zanger met zijn accent hoort worstelen. Het komt dan geforceerd over en gaat zelfs vlak klinken.

Muzikaal zit het dan wel weer prima in elkaar, hoewel niet alle tracks even goed aankomen als ze zouden moeten. ‘Sitting By The Railroad’ is de gevoelige ballade, maar had best wat meer pit kunnen gebruiken. In ‘Kick In The Head’ heeft de zanger wel iets weg van Dexter Holland van The Offspring en doet het in de verte denken aan ‘American Idiot’ van Green Day. Afsluiter ‘You’re Totally Mistaken’ slaat de plank dan weer mis met zijn dubbele baspedaal, waarmee ze elkaar kwijt raken en de track ontspoort. Verder zijn ze muzikaal niet op fouten te bespeuren.

Het is allemaal een beetje van dit en een beetje van dat, maar de ingrediënten zijn voor de fans al lang bekend. Psychopunch doet absoluut niets vernieuwends en levert een matig plaatje af, waarbij het veel van hetzelfde is. Volgende album toch maar proberen in de eigen taal? Goed, het zal een stuk minder verkopen als ze alles in het Zweeds doen, maar in dit geval zouden ze kwaliteit best boven kwantiteit mogen stellen.
Recensent:Roy Verhaegh Artiest:Psychopunch Label:SPV
Cover Ceremonial Oath - The Book Of Truth

Ceremonial Oath - The Book Of TruthDe Zweedse deathmetal band Ceremonial Oath heeft maar kort bestaan. De in...

Cover The Mahones - Angels & Devils

The Mahones - Angels & Devils Iedereen kent Flogging Molly en Dropkick Murphys, maar zodra The Mahones...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT