De eerdergenoemde grote Duitse namen stonden ongetwijfeld model voor de muziek van Alpha Tiger, maar gelukkig weet de band het ultrablije gevoel, dat bij een band als Helloween nog wel eens tenenkrommend werkt, te vermijden. Verder is de muziek verre van origineel en zal door een groot deel van metalliefhebbers als oubollig worden versleten. Behalve in Duitsland waarschijnlijk. Toch heeft de band veel kwaliteiten op het muzikale vlak. Het draait daarbij niet altijd om de hoeveelheid noten per seconde, maar de gitaristen weten er regelmatig sfeervolle solo’s en passages uit te persen. Luister in dat kader maar naar het lange ‘Waiting For A Sign’ dat één van de beste songs van het album is. De soms wat dunne stem van Stephan Dietrich is misschien niet heel bijzonder, maar hij kwijt zich prima van zijn taak, al valt hij bij de echt stevige nummers (zoals het titelnummer) wat in het niet. Op de plaat is dat nog prima te maskeren, maar je vraagt je af of dat live wel goed gaat.
Een epische song als ‘Eden Lies In Ruins’ komt in eerste instantie wat pretentieus over, maar behoort zeker bij de hoogtepunten op het album, evenals tegen het Queensryche aanschurkende ‘Crescent Moon’ Het zijn dit soort songs die de plaat de moeite waard maken. Ongetwijfeld zal de band hoge ogen gooien in haar thuisland, ook al is de populariteit van dit soort muziek in de rest van de wereld al lang over het hoogtepunt heen.
Voivod - Target EarthDe grote vraag op voorhand was natuurlijk: hoe zou Voivod klinken op de...
Necrowretch - Putrid Death Sorcery Metalheads die inmiddels de veertig gepasseerd zijn, herinneren zich...