Bij Limp Bizkit staat Wes Borland bekend om zijn aanstekelijke riffs en bizarre outfits op het podium. Bij Black Light Burns gaat hij veel verder. Alsof hij in die band een compleet andere artiest is, maakt hij psychedelische industrial rock. De rockband is een kijkje in het hoofd van Wes Borland zoals hij buiten Limp Bizkit is; een act waar hij zijn ware gezicht toont.
En dat ware gezicht houdt van vreemde dingen. Het nieuwste album Lotus Island is geïnspireerd door de film ‘The Holy Mountains’ van Alejandro Jodorosky. Een met LSD-achtige fantasieën doordrenkte cultfilm uit 1973 met een hoogdravend plot, die onder andere werd gefinancierd door Yoko Ono en John Lennon. Rondom dat pompeuze plot maakte Borland zeven instrumentale tracks, drie originele nieuwe liedjes en remasterde hij ‘It Rapes All In It’s Path’, dat eerder uitkwam op de soundtrack van actiefilm Underworld: Awakening.
Een volwaardig album is het dus niet bepaald te noemen, maar ook als concept of als tussendoortje, zoals Borland het zelf noemt, valt het enigszins uit de toon. De instrumentale nummers slaan alleen aan wanneer ze in combinatie met de film worden bekeken. Het ontbreekt in die nummers aan tempo en spanning. Daarnaast opent het album met de instrumentale drieluik ‘The Alchemist’, ‘The Thief’, ‘The City’ (alle drie titels die, net als de albumtitel zijn overgenomen van personages of locaties in die film), waardoor je als luisteraar niet bepaald wordt meegesleept in het album.
De vier echte liedjes die op het album staan zijn ook van wisselende kwaliteit. ‘It’s Good To Be Gold’ is een uitstekende track, maar laat eens te meer zien dat Borland geen briljante zanger is. En de riff in ‘The Hate of My Life’ is een vrijwel letterlijke kopie van die uit ‘The Mark’, afkomstig van Black Light Burns’ debuutalbum Cruel Melody. Die gitaarriff komt overigens meerdere keren op Lotus Island terug. Daar tegenover staat dat de opnieuw gemixte versie van ‘It Rapes All In It’s Path’ veel beter uit de verf komt dan het origineel.
Zonder de film ernaast biedt Lotus Island weinig vermaak en zelfs dan is maar de vraag wie zit te wachten op Borlands interpretatie van een veertig jaar oude cultfilm. Een tussendoortje, noemt Borland het. En zo moeten we het dan ook maar zien.
Yes Sir Boss - Desperation StateEn toen was daar ineens het Britse Yes Sir Boss , een band beïnvloed door...
The Pignose Willy's - Who Do You Love Zaterdag 20 april staat al een tijdje rood omrand in de agenda van veel...