RECENSIE: Calexico - Garden Ruin

Calexico - Garden Ruin
recensie cijfer 2006-05-29 Menig frequent bezoeker van platenzaken zal de band Calexico kennen van hun karakteristieke albumhoezen. Hun albums ‘The Black Light’ (1998), ‘Hot Rail’ (2000) en ‘Feast of Wire’(2003), hadden ‘Calexico’ met grote letters op de hoes. Daar onder stonden de simpele tekeningen van respectievelijk een groene auto, een zijaanzicht van een meisje en een alternatief meisje, zittend op een skateboard. De hoes van ‘Garden Ruin’ is totaal anders. Het geeft een grote zwarte raaf te zien, gevangen in de takken van een boom. Wellicht een veelzeggende verandering van stijl. Joey Burns, één van de twee frontmannen van Calexico noemt het album ‘Garden Ruin’ dan ook a concious decision to try something new.
Normaal gesproken is de muziek van Calexico een mengeling van Potrugese fado, oude jazz, zigeunermuziek, de surfsound van de jaren zestig en Ennio Morricone.

De nieuwe cd voegt daar in mijn ogen rock en Americana aan toe. Zo klinkt het nummer Letter to Bowie Knife behoorlijk heavy, terwijl het slotnummer All Systems Red ook van Ryan Adams geweest had kunnen zijn. En dat mag gezien worden als compliment. Roka kent de Spaans/Portugese invloeden en Nom de Plume, ook daadwerkelijk in het Frans gezongen, doet bij vlagen denken aan een Morricone soundtrack van een zogenaamde ‘Spaghetti Western’.

Waar de invloeden ook vandaan mogen komen, Calexio weet alles tot een uiterst fraai resultaat om te vormen. De nummers klinken niet alleen fantastisch, ze zijn ook nog eens subliem opgebouwd. Op het juiste moment voegt de band nieuwe instrumenten en geluiden toe. En dat alles in vaak niet meer dan drie minuten. Een nummer zoals Bisbee Blue, een nummer dat in eerste instantie niet heel bijzonder klinkt, kan bij een tweede luisterbeurt alsnog uitgroeien tot een verrassend pareltje van betrekkelijke eenvoud. De lengte van de nummers heeft ook tot gevolg dat je als luisteraar geneigd bent telkens meer te willen. Erg knap gedaan van deze muzikale chefkoks.

Tekstueel gezien variëren de thema’s van milieuvervuiling, religieus fundamentalisme en politiek extremisme. De problemen van het contemporaine Amerika. Je zou dus kunnen zeggen dat Calexico die problemen aan de kaak wil stellen, of mensen daar in ieder geval bij wil helpen.

Dit alles maakt ‘Garden Ruin’ de geweldige plaat die het is. Het mag dan misschien ander klinken volgens de band, het heeft er in mijn geval wel toe geleid dat ik zeker andere Calexico cd’s zal gaan beluisteren. ’Garden Ruin’ is dé cd die men voor de aanstaande zomer nog moet aanschaffen. Verantwoord genieten is in mijn ogen gegarandeerd. Subliem samengesteld en opgebouwd, geschikt voor alle stemmingen en voor alle verschillende momenten van een mooie warme zomeravond.
Recensent:Nick Augusteijn Artiest:Calexico Label:City Slang
An Pierlé & White Velvet

An Pierlé & White Velvet - White VelvetDe schrik sloeg me om het hart, toen ik An Pierlé & White Velvet ontving....

Illdisposed lepel

Illdisposed - Burn Me Wicked De Roadrunner groentjes Illdisposed komen na anderhalf jaar al met een...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT