.jpg)
2013-04-09
Big Harp bestaat uit het echtpaar Chris Senseney en Stefanie Drootin-Senseney. In 2007 brachten ze als pril paar hun debuutalbum White Hat uit, waarop alternatieve country te horen is. Voor de opvolger Chain Letters streefde het koppel naar een wat steviger geluid dat meer overeenkomt met hun live-optredens. Daarbij kregen ze hulp van John Voris op drums. De raspende, krakende stem van Chris Senseney is opvallend, je sluit hem meteen in je hart of je verafschuwt hem. Als het bijzondere ervan je intrigeert, kan je ontdekkingsreis van Big Harp beginnen. Dan zul je merken dat ook de teksten "that certain something" hebben dat ze net even anders maakt. Ze zijn simpel maar betekenisvol, als de wijsheden van een oude man. Zo zingt Senseney "You can't save 'em all, you've got to choose who you let fall'. Qua muziek zijn de songs al even eenvoudig, meestal zijn het blues- of folksongs met een ruw randje. Daarvoor zorgt vooral de fuzzbas van Stephanie die op dit album een hoofdrol heeft gekregen. Hoewel ze vocaal alleen op de achtergrond te horen is, vormen haar dromerige backing vocals ook een belangrijk element van de Big Harp-sound. Die kun je verder beschrijven als ongedwongen en authentiek, Chris zingt 'Waiting For Some Drunk' bijvoorbeeld alsof hij onder de douche staat. Veel songs hebben een mooie galm, met name het geweldige 'No Trouble At All'. Dat lied heeft de mooie tragiek van een oude blues, zelfmedelijden waarmee je ook een beetje kunt lachen. De toon is meestal sober met uitzondering van 'Micajah With His Hands Up', een opgewekte soort van gospel.
Iedere muziekliefhebber weet dat de ware pareltjes vaak iets ondefinieerbaars of afwijkends hebben. Dit is zo'n album dat dankzij een extra dosis karakter de grijze middelmaat overstijgt. Een belangrijk deel daarvan zit in de steengruisstem van Chris Senseney. Hij omschrijft het zelf het beste als hij zegt dat hij zingt "like a burned out country crooner". De sound van Chain Letters is lekker ongepolijst, alsof er niet of nauwelijks aan gerommeld is. Het resultaat is een herkenbaar en authentiek album dat je bijblijft.
.jpg)
Neal Morse - Live Momentum Neal Morse is niet meer weg te denken uit de progrock. De Amerikaan maakte...
.jpg)
VETO - Sinus Point Break Eind vorig jaar bracht Veto een half nieuw album uit in de vorm van de EP...