Mogwai - Les Revenants Recensie op Podiuminfo

2013-03-12 Fans van Mogwai worden de laatste jaren flink verwend, want sinds 2010 verscheen er elk jaar een album van de band. In 2010 was dat de liveplaat Special Moves. Een jaar later verscheen een gewoon album, Hardcore Will Never Die, But You Will, en in 2012 werden verschillende songs van die plaat geremixt op A Wrenched Virile Lore. Nu verschijnt er weer een album met nieuw werk, maar dit is geen reguliere Mogwai-plaat.

Les Revenants is de soundtrack bij de gelijknamige Franse televisieserie en Mogwai laat zich hierop van z’n rustige kant zien. In plaats van de geluidsmuren die de band normaal gesproken vaak optrekt, horen we een vrij open sound met veel ruimte voor toetsen en strijkers. Ondanks de veelal rustige muziek, gaat er wel een zekere dreiging uit van de muziek op Les Revenants, al is de muziek minder beklemmend dan je zou verwachten bij een serie over zombies.

Les Revenants begint met een speeldoosje dat een soort slaapliedje speelt. Al snel komen er echter voorzichtige drums en een dreigende cello om de hoek kijken en tegen het eind is ‘Hungry Face’ eigenlijk best stevig, vooral door de drumpartij. Hierna volgen met ‘Jaguar’ en ‘The Hurts’ twee vrij rustige nummers en pas daarna horen we de eerste typische Mogwai-track. ‘Kill Jester’, waarvan het geluid wordt bepaald door een piano en een cello, had ook op één van de recentere reguliere Mogwai-albums kunnen staan. Dit geldt ook voor het dreigende ‘This Messiah Needs Watching’ en het langzaam opgebouwde ‘Special N’.

Pas in de tiende track op Les Revenants horen we de gruizige gitaren die we van Mogwai gewend zijn. Deze zitten hier echter redelijk op de achtergrond en gaan gedeeltelijk schuil achter een mooie piano. Het sterke aan deze track is dat het volume en de intensiteit heel langzaam, haast onmerkbaar, steeds iets verder worden opgevoerd. ‘Eagle Tax’ is ook typisch Mogwai. Het nummer begint heel rustig, haast verstild, en langzaam wordt de spanning opgebouwd en op ongeveer twee derde van het nummer gaan de remmen, voorzichtig, los.

Misschien wel de meest opmerkelijke song op Les Revenants is de traditional(!) ‘What Are They Doing In Heaven Today?’ Deze song werd vooral bekend in de versie van de Texaanse gospelzanger Washington Philips en door diens versie heeft Mogwai zich ook laten inspireren. Mogwai zet een ijzersterke versie van dit nummer neer, waaruit blijkt dat de Schotten best goed kunnen zingen, ook al doen ze dat normaal gesproken zelden. Om de fans niet al te veel in verwarring te brengen eindigt Les Revenants hierna met ‘Wizard Motor’, één van de hardere nummers op de plaat.

Mogwai levert met Les Revenants opnieuw een zeer sterk album af. De band doet het vooral rustig aan, maar houdt wel de spanning erin en het album bevat ook genoeg hardere passages. Nergens vliegen de gitaren echt uit de bocht, maar Mogwai weet ook zonder de bekende gitaarmuren te overtuigen.

Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:Mogwai Label:Pias