Saxon - Sacrifice Recensie op Podiuminfo

2013-03-12 Het is alweer een kleine twee jaar geleden dat een Saxon-album het levenslicht zag en omdat de band met de regelmaat van de klok albums aflevert, werd het dus ook weer eens tijd. Daarbij vergeten we even de compilatie die eind 2012 door EMI werd uitgebracht. Sacrifice heet het twintigste studio album van de Engelse NWOBHM-pioniers en het is een prima plaatje geworden.

Saxon ronkt en rockt op Sacrifice als in haar eerste dagen en klinkt als een stel jonge honden. En dat voor een band die al zevenendertig jaar bestaat. Petje af! Wat je kunt verwachten van Biff Byford en zijn maten is inmiddels wel bekend, maar het gaat om de manier waarop je de boodschap verpakt. De negen songs plus intro zijn voorzien van een vet geluid en de vaak wat overheersende stem van Byford ligt keurig in de muziek zodat de sterke riffs extra opvallen.

Na de mysterieuze opening knalt het heftige ‘Scarifice’ keihard binnen met een riff die er niet om liegt. Zo zwaar hebben we Saxon weinig gehoord. ‘Made In Belfast’ valt op door het gebruik van een mandoline vermengd met een loeizware riff en een spannend zingende Byford. Wanneer je een album opent met twee van dit soort nummers kan het eigenlijk al niet meer stuk.

Gelukkig blijft het hier niet bij want er volgen nog meer knallers, zoals het snelle ‘Warriors Of The Road’ en catchy songs als ‘Stand Up And Fight’ en ‘Standing In A Queue’. De grootste hoogtepunten zijn het dreigende ‘Walking The Steel’ dat wat Whitesnake-achtig overkomt en het van een fabuleuze riff voorziene en weergaloos mooie ‘Night Of The Wolf’.

Valt er dan niet aan te merken? Jawel, soms hoor je melodielijnen die je al eerder hebt gehoord. Zo is ‘Guardians Of The Tomb’ een gedeeltelijke remake van Battlecry; de beste song van Rock The Nations. En zo hoor je hier en daar nog wel eens een riff die je al eens eerder hebt gehoord van de band.

Bij het album vinden we ook nog een bonus disc die vooral leuk is voor de diehard fans. De vijf songs bestaan uit twee akoestische versies van ‘Requiem’ en ‘Frozen Rainbow’ en twee opnieuw opgenomen songs (‘Just Let Me Rock’ en ‘Forever Free’), die wat kaal klinken. Het leukste van dit schijfje is de orkestrale versie van ‘Crusader’. Het is zeker een leuke toevoeging bij een album dat laat horen dat Saxon nog steeds heel goede muziek kan maken. Sterker nog; Sacrifice is absoluut een van de betere platen uit de omvangrijke catalogus van de band.

Recensent:Jan Didden Artiest:Saxon Label:EMI Music