Op de dvd laat Sven Hammond Soul, verspreid over achttien nummers, zien een avondvullend programma neer te kunnen zetten. Het gezelschap gooit het gros van de zwarte muziekgeschiedenis in een mix en flirt afwisselend met Ray Charles, Etta James en James Brown.
Met Ivan Peroti en Jenny Lane heeft de band twee hoofdvocalisten die elkaar afwisselen. Dit doen ze in een mix van eigen nummers en enkele covers. Het overbekende ‘I’d Rather Go Blind’ krijgt onder de leiding van zangeres Jenny Lane een passende vertolking. Verrassender is de grotendeels instrumentale, funky cover van The Prodigy’s ‘Smack My Bitch Up’. Het Hammond orgel wordt hier leuk in de hoofdrol geplaatst.
Helaas bekruipt je met Live At Tivoli De Helling hetzelfde gevoel dat de Sven Hammond Soul cd’s kenmerkt. De muziek wil nergens spannend worden. De muzikanten weten wat ze doen en op slordigheden valt niemand te betrappen. Mede daardoor wordt de soul uit de zwarte covers gehaald. Hoewel het gros van de nummers zich op papier uitstekend leent voor een dansje, blijft het publiek ook twee uur lang passief voor zich uit kijken. Sven Hammond Soul is zeker goed voor een onderhoudend avondje uit, echt spetteren doet het helaas nergens. De dvd zal dan ook niet snel aangezet worden. Liever plukken we een Etta James, Ray Charles of James Brown schijf uit de kast.
Pearl Jozefzoon - The Time Is NowZe moest het in de eerste editie van The Voice Of Holland afleggen tegen Ben...
Mekon - Piece Of Work Begin jaren ’80 viel de legendarische band Throbbing Gristle uit elkaar. De...