.jpg)
2013-03-18
Geen genre zo uitgekauwd als female fronted metal. Je moet tegenwoordig van goede huize komen om nog indruk te maken binnen dit genre. De hoeveelheid op elkaar lijkende bands is legio en hoewel uw recensent zeker een groot liefhebber is van het genre, groeit het ook hem regelmatig boven het hoofd.Maar gelukkig is daar dan ineens uit het niets La-Ventura. Het kan dus blijkbaar nog; verrast worden door een band. La-Ventura, van eigen bodem, doet dat moeiteloos met haar nieuwste plaat White Crow. De plaat valt al bij eerste beluistering op door het kraakheldere geluid en de zware riffs. Is dit in eigen beheer opgenomen? De drie heren en dame hebben dan wel een heel goede neus voor het uitzoeken van een producer en een studio. Ze zijn daarvoor speciaal afgereisd naar Frankrijk om daar hun plaat door gitarist en producer Didier Chesneau te laten produceren. De mix is vervolgens verzorgt door Bruno Gruel, die al voor heel wat Franse artiesten de mix verzorgde waaronder bands als S.U.P. en Chaostar. Kortom de mannen hebben kennis van zaken en dat is te horen.
Bij dit soort muziek ontkom je bijna niet meer aan vergelijkingen. Door de gruizige nu-metal-achtige riffs en de krachtige stem van Carla van Huizen is Lacuna Coil de eerste naam die te binnen schiet. Vooral waar het de laatste platen van de Italianen betreft. Maar om in het Nederlandse te blijven is Autumn (in de tijd van Nienke de Jong) de eerste naam die boven komt borrelen.
Gelukkig heeft La-Ventura zeker haar eigen draai aan de genoemde voorbeelden gegeven, maar het is een mooi houvast voor mensen die de band nog niet kennen. De midtempo opener ‘Falling Down’ is log en zwaar en dient om ons op te warmen voor wat komen gaat. In ‘Human Vanity’ gaat de band echt los. Vooral de afwisselende manier van zingen zorgt tezamen met de prachtige hook voor een memorabel nummer.
Daarna wordt het allemaal nog fraaier. Het ene nummer is nog mooier dan het andere. Van het uitermate spannende ‘Close To You’ tot het staccato riffwerk in ‘Watch Me Go’, het is allemaal even prachtig. Hoogtepunten? Het met Paradise Lost-achtig gitaarwerk getooide titelnummer of het ingehouden ‘Drowning’ met een absolute hoofdrol voor Carla. Of toch het als een doordenderende trein klinkende ‘The Only One’? Eigenlijk is elke nummer een hoogtepuntje op zich.
Als er één band is die het verdient om door te breken is het wel deze band die het wat ingezakte female fronted metal genre een flinke schop onder de kont geeft. Tien perfecte metalsongs, gezegend met een weergaloos mooi geluid, uitgevoerd door vier topmuzikanten. Hier worden we stil van.
.jpg)
Various - De Supersonische Boem “En alle muziek die overblijft, is de supersonische boem.” Deze zin komt...
.jpg)
Daybroke - Burn It To The Ground Het Tilburgse Daybroke is de band van voormalig Wealthy Beggar gitarist Tom...