Verspreid over twee cd’s laat Bonamassa horen tot de meeste creatieve muzikanten van zijn generatie te horen. Hij heeft eigen nummers omgezet naar akoestische arrangementen, maar hij speelt ook enkele covers. Hierbij verrast hij door de focus van de arrangement net zoveel op de verschillende mede muzikanten, als zichzelf, te leggen. De viool komt verscheidene keren prachtig naar voren. Tijdens het opzwepende ‘Slow Train’ lijkt het instrument perfect de aankomende trein te vertolken. In ‘Jocky Full Of Bourbon’ komt er een ouderwetse honkytonk piano bij die het optreden hernieuwde energie geeft.
Dit wordt allemaal net zo mooi tentoongesteld op de dvd. In een scherpe opname, met een herhaalde focus op de vingervlugge handen van Bonamassa, zien de nummers er fantastisch uit. Daar komt nog bij dat het statige Vienna Opera House zich perfect leent voor deze setting.
Op An Acoustic Evening At The Vienna Opera House laat Bonamassa nogmaals horen waarom hij zich zonder noemenswaardige hits zo populair gemaakt heeft. De man die normaal gesproken uitblinkt in indrukwekkend gitaarspel laat horen ook met een kleinschaliger geluid te kunnen imponeren. Dat hij dan met publiekslieveling ‘Woke Up Dreaming’ toch nog even laat zien dat hij uit een akoestische gitaar meer geluid kan halen dan een gemiddelde hardrockband uit al hun instrumenten, doet je alleen diep buigen voor deze jonge legende.
Tessa Rose Jackson - Songs From The Sandbox Tessa Rose Jackson is een twintigjarige Amsterdamse singer-songwriter,...
Janice - Little Clouds of Trust Zou Emile Berliner, uitvinder van de grammofoonplaat, ooit hebben kunnen...