Nu zijn we een klein halfjaar verder en krijg ik als recensent van Festivalinfo het debuutalbum van de Haagse band in handen. Voordat ik begin met mijn eerste luisterbeurt check ik nog even de nieuwe videoclip (van ‘Hearts’) op Youtube. Dit is ineens heel andere koek; het klinkt niet meer als Kasabian, maar het weet me desalniettemin niet echt te verrassen.
Het album opent vrij sterk met het Queens Of The Stone Age-achtige ‘Baby Gaselle’ en vervolgens de titeltrack ‘Playground Kids’, wat mijns inziens het beste nummer van de plaat is. Het geluid van de band is vol, vet en energiek. Het valt op dat de band twee constanten heeft; de krachtige en zelfverzekerde zang van Thomas van der Want en de opzwepende ritmes. Voor de rest is de band nog duidelijk naar zijn eigen geluid op zoek. De inspiratiebronnen zijn veel te duidelijk aanwezig (naast voorgenoemde bands klinken er ook echo’s van The Killers, Editors en Arctic Monkeys in door) en op eerder genoemde constanten na, lijkt het of je naar verschillende bands op een verzamelalbum aan het luisteren bent.
De songs vormen samen geen geheel en de refreintjes zijn over het algemeen magertjes. Wat niet wil zeggen dat er niets te genieten valt op dit schijfje; op de titeltrack en een handjevol overige tracks doet de band niet onder voor hun Britse genregenoten. Ook valt op de vette productie niets aan te merken en heeft de band de muzikale kwaliteiten in huis om door te groeien naar een band van formaat. Maar alle goede inzet ten spijt, de originaliteitsprijs zullen ze voorlopig nog niet krijgen.
Big Audio Dynamite - Class Of `92Toen Mick Jones in 1983 uit The Clash werd gezet, richtte hij de band Top...
Tessa Rose Jackson - Songs From The Sandbox Tessa Rose Jackson is een twintigjarige Amsterdamse singer-songwriter,...