.jpg)
2013-04-09
Zo nu en dan komt er weer eens één langs, een debuutalbum dat je binnen de minuut bij de lurven grijpt en tijdens de eerste luisterbeurt niet meer loslaat. Pearl Mystic van Hookworms is zo’n plaat. Het is duidelijk dat de Engelsen een aantal grote bands uit de popmuziek eren, maar ze doen dit met zo veel overtuiging en energie dat het geheel fier overeind blijft. Suizende oren behoren tot de mogelijke nadelige effecten van het album, dat uitnodigt om de volumeknop weer eens te testen. De band snapt hoe psychedelische rock hoort te klinken en is dan ook niet voorzichtig met de feedback. De eerste minuten van het album zijn hier voor een groot deel op gestoeld. Het hoge geschreeuw van zanger MJ zorgt samen met de vier steeds herhaalde noten op de basgitaar direct voor een dreigend sfeertje. De drums brengen wat snelheid in dit fantastische openingsnummer ‘Away/Towards’. Er zijn steeds korte uitbarstingen waarna Hookworms het vertrouwde, hoge ritme weer oppakt.
Het daaropvolgende ‘Form And Function’ is meer een liedje door de samenzang van de tekstregel “You’re losing your face.”. De chaotische echo van de synth zorgt er echter voor dat je geen moment denkt dat hier opeens sprake is van een braaf bandje. Het vijftal uit Leeds schroeft het tempo de laatste twee minuten nog maar eens op. Daarna gaat de eerste storm wat liggen. Het eerste van drie verbindingsstukken zou naadloos op een dark ambientplaat passen. Vervolgens doet het lome tempo in ‘Since We Had Changed’ onherroepelijk aan The Velvet Underground denken. De lading noise die het nummer meekrijgt moet haast wel de goedkeuring van John Cale kunnen wegdragen.
Met het opzwepende ritme en de hoeveelheid psychedelische effecten in ‘Preservation’ kan Hookworms zo aansluiten bij de voodoopraktijken van Goat. Wederom gaat het aan het einde van het nummer helemaal los en zo is de band op zijn best. De rustige nummers zijn net iets te talrijk om te spreken van een totaal overdonderende plaat. Het koortje in ‘What We Talk About’ eert Primal Scream op een fraaie wijze, maar dat is iets van vroeger. Hookworms mag in het vervolg nog wat meer van zichzelf uitgaan. Dan zou dit wel eens een blijvertje kunnen worden.
.jpg)
Liar Dice - No.1Als je je band Liar’s Dice noemt dan kan het haast niet anders of je speelt...
.jpg)
Joe Budden - No Love Lost Het debuutalbum van Joe Budden stamt uit 2003. Tien jaar later is daar No...