Liar’s Dice maakt garage-bluesrock en drukt het liefste het gaspedaal zo diep mogelijk in. Denk daarbij een beetje aan het eerdere, snelle werk van Danko Jones maar dan met een retro sound of een wat zwaardere versie van The Hives. De basis ligt veelal in stevige, melodieuze gitaarriffs waarover zanger Niek van den Driesschen, bijna rappend zo snel, al zijn energie gooit. In de refreinen wordt hij veelal bijgestaan door extra vocalen en de gitaarsolo’s klinken lekker. Opvallend is ook het pianogeluid op de achtergrond dat voor een wat vrolijker geluid zorgt.
Eerste nummer ‘Booze Hound’ opent nog rustig, maar na een kort intro gaat het al snel los. ‘Bulletproof’ gaat hierin nog een stapje verder waarbij je vooral de energie in de zang terug hoort. Deze is af en toe zo snel dat je het gevoel hebt dat Van den Driesschen het maar nét bij kan benen. ‘She’s My Provider’ opent vervolgens met een lekkere groove waarin het diepe basgeluid goed hoorbaar is en gaat daarna als een stoomwals verder. Net zoals de tweede helft van deze release.
Het moge duidelijk zijn dat deze EP, die heel toepasselijk No.1 heet, bol van de energie staat en dat dat ook precies is waar de band naar op zoek is. Het geheel is lekker geproduceerd en de songs zijn stuk voor stuk prima luistervoer. Kanttekening is wel dat de band zich af en toe bijna vergaloppeert, wat vooral in de drumfills terug te horen is. Die staan soms nog niet helemaal lekker in het totaalgeluid. Daarnaast hebben de songs ook allemaal dezelfde vibe, en is heb je het na twee luisterbeurten al wel gehoord. Dat is voor een eerste EP prima, maar is voor in de toekomst iets om in de gaten te houden.
Mary Lou - AgingEr komen bij festivalinfo heel wat releases langs. Zo kan het een keer...
Hookworms - Pearl Mystic Zo nu en dan komt er weer eens één langs, een debuutalbum dat je binnen de...