RECENSIE: Twoway Society - TwoWay Society EP

Cover Twoway Society - TwoWay Society
recensie cijfer 2013-04-13 Ben je een abonnee van UP Magazine, dan heb je onlangs niet alleen het magazine gehad, maar ook een cd. Eentje van een band die een andere kijk heeft op muziek maken. In een tijd waar de muziekwereld het steeds zwaarder en zwaarder krijgt, tonen zij de ballen om echt iets nieuws te proberen. We hebben het over het Nederlandse Two Way Society. De naam zegt het al, ze willen een interactieve omgeving neerzetten die twee kanten op werkt. Niet alleen muziek maken voor de fans, maar ook door de fans.

Fans kunnen namelijk niet alleen foto’s, filmpjes of artwork aanleveren, maar ook songteksten en zelfs muziek. Dit is niet alleen een goede marketingstrategie, ze doen daadwerkelijk iets met alle bijdrages. Een voorbeeld is de track ‘Ink Black Love’ waarbij een deel van tekst is aangedragen, maar ook de keyboard-line is ingespeeld door Daniel Cardoso (Anathema, Anneke van Giersbergen en Kill Ferrelli). Ook het logo is voor de band gemaakt en op de website wordt zelfs beweerd dat het mogelijk is het podium met de mannen te delen. Kortom, een hoop beloftes, die tegelijkertijd om gezet worden in acties. In principe zit iedereen vanaf vandaag dus in TwoWay Society. Eens kijken hoe dat zich muzikaal vertaalt.

De selftitled EP is vijf liedjes rijk. Stuk voor stuk zijn ze op hun eigen manier catchy en met gemak materiaal voor 3FM. Opener ‘Superstar’ kent een duh-duh-duh-stukje dat zich zo een weg in je hersenpan boort als je niet uitkijkt. ‘Happy’ plukt weer aan een emotionelere snaar, maar gaat op het snellere tempo door. Tekstueel is het erg basic, waarbij de dromen over wereldfaam en de liefde van je leven de hoofdmoot voeren. ‘Ink Black Love’ is de gevoelige ballade zoals die erbij hoort voor de afwisseling. ‘Something Beautiful’ heeft een heerlijke baslijn die knalt als een malle en deze songs voert zo het tempo weer op om af te sluiten met ‘Imprisoned By Mistakes’. Met dit plaatje bewijzen ze in iedere hoek van de radiorock uit de voeten te kunnen. Het neuriet lekker mee, blijft even in je hoofd hangen, maar het beklijft niet. Dat is waar de vraagtekens op komen zetten.

Hoe lang houdt dit concept stand? Zal het op de lange termijn nog leuke liedjes opleveren? Zal het niet ontaarden in een grote grabbelton van fan-input, waar straks geen muziek meer uit te halen is? De fan staat voorop, maar krijgt de muziek nog wel aandacht? Het is een geniaal concept, maar de vraag is wat er overblijft als je die input weg haalt. Een goede degelijke band, dat zeker, maar niet meer of minder dan dat. Een band die heel sterk leunt op een marketingstrategie. We kijken uit naar het vervolg waarin ze ons het tegendeel mogen bewijzen.
Recensent:Roy Verhaegh Artiest:Twoway Society Label:Eigen Beheer
Cover The Great Boo! - Spilling Orange Juice

The Great Boo! - Spilling Orange JuiceCrossover. Het lijkt anno 2013 bijna een vies woord en het genre als zodanig...

Cover Maslov - Maslov

Maslov - Maslov Maslov is een Nederlands kwartet dat in eigen beheer haar titelloze debuut...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT