.jpg)
2013-04-15
The Saints zijn voor de punk wat Alfred Russel Wallace is voor de evolutietheorie. In dezelfde periode dat Charles Darwin zijn conclusies trok over de ontwikkeling van organismen, kwam Wallace tot vergelijkbare inzichten. Alleen wist Darwin ermee te scoren. The Saints lieten in de jaren zeventig hetzelfde kenmerkende geluid horen als de vele andere punkbands en de Australiërs waren de eerste niet-Amerikaanse punkband die een internationale single uitbrachten. Maar anderen wisten met het punkgeluid te scoren. Het nieuwe album van The Saints, King of the Sun, komt dan ook in redelijke anonimiteit uit.Misschien misten de Australiërs het beetje bravoure, het excentrieke gedrag of de drugsgerelateerde dood van een bandlid om in de bekendheid te raken. Misschien werden ze ook wel hopeloos overschat door Bob Geldof, toen hij ze als één van de drie grote grondleggers van het punkgenre bestempelde samen met The Sex Pistols en The Ramones.
Op het nieuwste album King of the Sun klinkt in ieder geval niets meer door van het oude punkelan. Het is niet de eerste punkband die heeft te lijden onder het feit dat het tempo niet meer zo hoog kan liggen en de gitaren niet meer zo hard kunnen staan. Opeens valt op dat de liedjes allemaal vrij simpel zijn en de zang niet zo geweldig. Het resultaat is saai, zouteloos en gezapig.
Zanger, gitarist en bassist Chris Bailey, sinds de oprichting de enige constante factor in de line-up van de band, weet in de elf nieuwe liedjes geen moment spanning op te bouwen of de aandacht te grijpen. De titeltrack, ‘Turn’, ‘Sweet Chariot’; het zijn allemaal oersaaie middle-of-the-road liedjes. Zo veilig dat ze absoluut niemand voor het hoofd zullen stoten. En dat was toch altijd een beetje het doel van punkrock.
Al die midtempo nummers beginnen zo snel te vervelen dat het moeilijk is om te geloven dat deze band op enig moment in de carrière genoeg pit had om stevig te rocken. Oké, we zijn inmiddels 35 bandleden en ongeveer evenveel jaren verder, maar wie opgroeide met de punkband The Saints zal teleurgesteld de plaat afzetten. Ook het bonusschijfje, Songs From The Stash, met negen liedjes uit het verleden van de band (maar zonder de debuutsingle en semiklassieker ‘I’m Stranded’), toont niet aan wat Bob Geldof ooit bewoog om deze band als één van de groten van het punkgenre te bestempelen.
.jpg)
Josh Rouse - The Happiness WaltzZondagmorgen. De stralen van de ochtendzon vechten zich een weg tussen de...
.jpg)
Hurts - The Exile “Stilistische muziek met inhoud” wordt vaak geroepen in de beschrijving van...