.jpg)
2013-04-03
De BBC weet de muzikale gemoederen ieder jaar weer bezig te houden als het haar ‘Sound of’- lijstje bekendmaakt. Vorig jaar mocht Michael Kiwanuka zich kronen tot de ‘Sound of 2012’ en dit jaar prijkte de naam van zustertrio Haim aan de top van het lijstje, respectievelijk gevolgd door AlunaGeorge, Angel Haze, Laura Mvula en CHVRCHES. Een onderscheidend geluid of ongekend talent is meestal dan ook wel een pre mocht je aanspraak willen maken op een plekje op de jaarlijkse lijst. Alhoewel Laura Mvula als nummer 4 dus het onderspit moest delven tegen Haim en consorten levert ze met Sing To The Moon een onvervalst stukje vakwerk af. Mvula heeft namelijk ongekende kwaliteiten en bovenal een stem die haar weerga niet kent. Daarnaast is de conservatorisch geschoolde Britse in geen enkel traditioneel hokje te plaatsen, ze bedient zich namelijk van elementen uit verschillende genres als gospel, jazz, pop, r&b en soul. Alhoewel r&b en soul het geluid van Mvula het best benaderen, zou je haar geluid echter tekort doen door het aan een bepaald genre te binden. Feit is namelijk dat Mvula al die genre-elementen mooi weet te combineren en daardoor een eigenheid bezit waar menig muzikale debutant jaloers op zou zijn.
Het gros van Sing To The Moon bestaat uit uiterst soulvolle nummers, die voornamelijk draaien om Mvula’s karakteristieke stem. De dynamiek in haar stemgebruik is bijzonder en het knappe van Mvula’s geluid is dat ze, schijnbaar moeiteloos, constant laveert tussen lichte bombast en rustigere passages met een duidelijke melancholieke ondertoon. De gospelachtige klanken van ‘Like The Morning Dew’ openen het album verdienstelijk, ook het jazzy ‘Make Me Lovely’ is aangenaam en het uptempo ‘Green Garden’ is, mede door het handgeklap, uiterst aanstekelijk.
Het opzwepende ‘That’s Alright’ is een van de albumhoogtepunten door het mooie samenspel van percussie, vocalen (vooral door de achtergrondzang) en blazers. Door de bezwerende vocalen van Mvula en band voelt het mooie ‘She’ als een momentje voor innerlijke bezinning en ook ‘Diamonds’ is verrassend sterk. Enige minpuntje is dat Mvula en haar productionele team zich ook erg bewust zijn van haar vocale capaciteiten waardoor haar stem vrijwel overal perfect klinkt. Door een ietwat rauwer randje zou de emotionele lading namelijk nog meer kunnen toenemen, wat de vocale veelzijdigheid van de zangeres in positieve zin zou kunnen verrijken.
De albumcover doet eigenlijk al direct vermoeden dat je hier te maken hebt met een vrouw van allure. Als je vervolgens hoort dat die allure niet alleen gegrond is op basis van uiterlijk vertoon maar ook op grond van haar muzikale kwaliteiten, besef je met een bijzondere muzikante te maken te hebben. Laura Mvula is een artieste met legio mogelijkheden, die haar talent ten volle benut doordat ze durft over grenzen heen te kijken en te stappen. Sing To The Moon is geen meesterwerk, maar zo uniek en getalenteerd als ze is, lijkt dat slechts een kwestie van tijd.
.jpg)
La Pegatina - Eureka!De lente komt moeizaam op gang dit jaar, maar met de nieuwe cd Eureka! van...
.jpg)
Josh Rouse - The Happiness Waltz Zondagmorgen. De stralen van de ochtendzon vechten zich een weg tussen de...