Naar eigen zeggen hebben de heren een biker attitude en bevat de plaat een “mix of stoner anthems”. De band plaatst zich zelf daarmee in een hokje, maar ze omschrijven hun eigen geluid behoorlijk treffend. De Australiërs maken moderne midtempo rock zoals we al veel vaker hebben gehoord, maar dan van een iets zwaarder kaliber. De bandbreedte van hun sound is wat beperkt en dat valt extra op door het beperkte geluid en bereik van zanger Michael Brown. El Pistolero werd geproduceerd door Kevin Shirley, geen onbekende producer in de wereld van de stevigere muziek, en de productie is eigenlijk te strak voor het genre en het sfeertje dat de band neer wil zetten.
De plaat bevat overigens genoeg fijne gitaarriffs en catchy refreintjes om al knikkend een biertje op te drinken en om mee te brullen op een willekeurige festivalwijde. Ook moet gezegd worden dat de band er in slaagt de luisteraar, zeker als deze het concept van ‘Desperado’ en de biker attitude doorziet, in zijn of haar gedachten mee te nemen naar een gort droge omgeving en op een eenzame reis naar een onbekende bestemming. Onderweg dienen -vanzelfsprekend- de nodige ongure types uit de weg te worden geruimd. Hoogtepunten zijn onder andere de nummers ‘Dirty Little Secret’ en ‘Manic For Ya’.
Tracer levert met El Pistolero een prima rock album af, maar als luisteraar blijf je met het gevoel zitten dat er meer in had gezeten. De band laat zich nergens echt gaan en ook is de productie wel erg netjes.
Ethan Johns - If Not Now Then When?Ray LaMontagne, Tom Jones, Rufus Wainwright, Ryan Adams, Laura Marling, Kings...
Racoon - The Singles Collection Wij Hollanders kunnen heel goed klagen en zeiken. Doe vooral maar gewoon, dan...