.jpg)
2013-04-08
Het verhaal van Guild Of Stags is bij dezen al een van de tofste van 2013. De mannelijke leden van Krezip besloten om nu maar eens een om fatsoenlijke muziek te gaan maken, weg van de commercie, en gingen gedrieën aan de slag. Tijdens een strandfeest in Bloemendaal werd er zomaar een gast het podium op geduwd omdat hij blijkbaar aardig kon zingen en het trio nog geen zanger had. De eerste tonen van ‘Whole Lotta Love’ van Led Zeppelin werden ingezet en wat bleek; het werkte fantastisch. Gevalletje van de juiste man op de juiste plaats en het juiste tijdstip dus. En daar de mannen al bezig waren om nummers te schrijven in de lijn van Led Zeppelin, Crosby Stills & Nash, Queen en The Allman Brothers is deze lijn vrolijk doorgezet op het eerste album Ode To The Emperor. Hierop treedt de band in de voetsporen van een aantal illustere voorgangers, maar dan met een moderne twist.
Of tenminste, door de technologische ontwikkelingen van de afgelopen jaren is het geluid een stuk voller dan bij bovengenoemde referenties. Daar zit dan ook waarschijnlijk de grootste factor waarin de band onderscheidend is. Bovenal is Ode To The Emperor een feest der herkenning geworden voor iedereen die ook maar iets heeft met gitaarmuziek uit de jaren ‘70 en ‘80. De zang, het gitaargeluid, de gitaarpartijen, songstructuur, het klinkt allemaal bekend en vertrouwd. Het zou bijna als een ode aan de rockmuziek kunnen worden beschouwd. Daar doe je de band echter te kort mee. Het materiaal is namelijk van dermate hoge kwaliteit, catchy en variërend, dat het zich moeiteloos kan meten met haar voorgangers. Opener ‘What Do You Know’ is wat harder en sneller, ‘Dirt And Decay’ versnelt en vertraagt afwisselend en ‘They Call It Love’ is weer psychedelisch. Wat bovendien opvalt is dat de eerste vijf nummers heel lekker in elkaar overlopen. Je moet echt je oog bij de cd-speler houden om te weten of je nu nog in nummer twee zit of al bij de derde song bent. Het tekent de controle en het spelplezier van het viertal, met als hoogtepunt ‘The Burning Of Scarlet Liege’ dat eerst rustig op gang komt maar een fantastische zangpartij in het refrein heeft en gitaarslagjes die subtiel maar verschrikkelijk lekker opkomen.
Ode To The Emperor doet alles wat je van een classic rock georiënteerde plaat mag verwachten en meer dan dat. De groove zit er in, het rockt, straalt vooral ontzettend veel plezier uit en het heeft ook nog eens een mooi verhaal over de totstandkoming ervan. Het zal zeker niet de meest relevante plaat van 2013 worden, maar dat hoeft ook niet. En commercieel succes is ook maar zo’n ding. Daar weten deze muzikanten alles van.
.jpg)
Jimi Hendrix - People, Hell And Angels Jimi Hendrix liep op de basisschool met een bezem rond, fantaserend dat het...
.jpg)
Colossa - New Day Rising Colossa is een rockband die nog niet zo lang bestaat – een jaar of twee...