The Flaming Lips - The Terror Recensie op Podiuminfo

2013-04-12 In april vorig jaar brachten The Flaming Lips het album The Flaming Lips And Heady Fwends uit. Hierop werkte de band samen met allerlei artiesten uit de alternatieve- en mainstreampop. Precies een jaar later brengt de sympathieke groep uit Oklahoma City alweer een nieuw album uit, dat de naam The Terror heeft meegekregen. In tegenstelling tot zijn voorganger werken hier geen bekende gasten aan mee en in feite is dit de eerste reguliere plaat van The Flaming Lips sinds Embryonic uit 2009.

Het materiaal op The Terror dateert uit de tijd dat Steven Drozd in een afkickkliniek zat om van zijn heroïneverslaving af te komen en het album is dan ook een stuk donkerder dan succesplaten The Soft Bulletin en Yoshimi Battles The Pink Robots. De muziek op The Terror heeft wel raakvlakken met de wat minder songgerichte stukken van die twee platen. Maar waar vaste producer Dave Fridman die platen voorzag van een euforische sound, geeft hij The Terror een dichtgesmeerd en gruizig geluid mee, wat resulteert in een beklemmende sfeer.

The Terror bevat negen tracks in een kleine 55 minuten. The Flaming Lips laten zich inspireren door drones en krautrock en het materiaal bestaat eerder uit muziekstukken dan uit liedjes. Wellicht het beste nummer op het album is de vrij stevige en ronduit verontrustende titeltrack. Ook de dertien minuten durende track ‘You Lust’ is erg mooi. Deze is vrij rustig en er lijkt aanvankelijk weinig te gebeuren, maar als je wat beter luistert, hoor je allerlei prachtigs.

Ook opener ‘Look… The Sun Is Shining’ is een uitschieter. In deze track zitten de drums en met name de zang een beetje weggemoffeld in de noise, maar de krassende gitaar komt er helder bovenuit. Nummers als ‘You Are Alone’ en ‘Try To Explain’ zijn drone-achtige tracks. Dit geldt ook voor ‘Be Free, A Way’, alleen zit daar wel een soort krautrock-ritme achter.

‘Turning Violet’ begint haast verstild, maar op de achtergrond zijn al wel allerlei vage geluiden te horen. Halverwege maakt de stilte plaats voor krassende elektronica. Of is het een sterk vervormde gitaar? Afsluiter ‘Always There – In Our Hearts’ wordt mooi opgebouwd en ongeveer vanaf de helft lijkt de band even helemaal los te gaan. Voor de boel echt uit de bocht kan vliegen, is het nummer echter alweer afgelopen, de luisteraar in verwarring achterlatend.

The Flaming Lips leveren met The Terror één van de beste platen uit hun inmiddels dertigjarige carrière af. Het album bevat geen nummers die met kop en schouders boven de rest uitsteken en zeker geen potentiële hit als ‘She Don’t Use Jelly’ of ‘Yoshimi Battles The Pink Robots’. Voor The Terror geldt echter dat het totaal veel meer is dan de optelsom van de losse tracks. Het is een bijna 55 minuten durende, beklemmende trip die je in zijn geheel moet ondergaan.

Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:The Flaming Lips Label:V2 Records