In de eindeloze stroom nieuwe indie en folkbands is het moeilijk om op te vallen. Het is allang niet meer onderscheidend om een pure en kale productie te presenteren met een organisch instrumentarium. Iedereen lijkt een graantje mee te willen pikken van het succes van de hedendaagse folk movement. Het handjevol authentieke muzikanten is er om die reden soms moeilijk uit te filteren. Het grotendeels door Neil Young beïnvloedde gezelschap Dangers Of The Sea weet echter nieuwe inspiratie te halen uit de schijnbaar leeggezogen bron en een sound te produceren die, hoe moeilijk het ook is dezer dagen, zich toch onderscheidt van de massa.
Zanger en tekstdichter Andreas Bay Estrup schreef in de laatste jaren een aantal zeer persoonlijke liedjes en wist een band om zich heen te verzamelen met leden van onder andere Saybia en Efterklang. De grote invloed van Neil Young is zeer evident in het gros van de nummers. Dit komt mede door het stemgeluid van Estrup, dat hier en daar in de verte ietwat aan dat van Young doet denken.
Prijsnummer is de single ‘ Sheer Desperation’: een lied met een mooie melodie en prachtig akoestisch gitaarspel. Ook het melodieuze ‘ Everything Will Be Alright’ en de mooie pianoballade ‘Your Time Is Wasted’ (inclusief fraaie samenzang) behoren tot het beste wat de band te bieden heeft. Instrumentaal zit het ook allemaal wel snor met de band. Het instrumentale einde van ‘Light’, inclusief mandoline, is bijvoorbeeld simpel maar effectief.
De band heeft al een duidelijke sound zo vroeg in hun bestaan en dat valt te prijzen. Maar toch: gezapigheid loert soms om de hoek. De liedjes kennen geen crescendo’s of onverwachte wendingen, hoewel vakkundig gesmeed. Verwacht geen machtige uithalen of grote gebaren, maar gewoon een goed gemaakte plaat met uiterst degelijke indiefolk, en je komt als luisteraar niet bedrogen uit.
The Dope - HinterlandiaDaar zat ik dan, afgemat als een quasi-verslagen bokser in de hoek van de...
Adept (SE) - Silence The World Wanneer je de bandfoto van Adept ziet, vrees je het ergste. We zien vijf...