Mijn geest al rondtollend als een hond die zijn eigen staart probeerde te grijpen, begon ik te overpeinzen op welke muzikale gift onze oosterburen ons nu weer hadden getrakteerd. Nee, echt prettig voelde ik me niet na mijn eerste luisterbeurt van Hinterlandia, het tweede album van de Duitse band The Dope. Voor een doorsnee ervaring zorgde het echter allerminst. De indierock die de heren voortbrengen kent op het eerste gehoor namelijk zo’n chaotische structuur dat het wel enkele luisterbeurten vergt voordat je het als luisteraar allemaal kunt plaatsen. Vuige en stevige gitaararrangementen wisselen zich af met melodieuze folkachtige passages en snelle tempoveranderingen worden op de meest onconventionele punten ingezet.
Het originele geluid is dan ook hun meest primaire kwaliteit en tevens de reden dat het moeilijk is om The Dope met anderen te vergelijken. Dat het anders is staat dan ook buiten kijf, de vraag is echter of we echt op deze sound zaten te wachten. Feit is in ieder geval dat Hinterlandia een interessante luisterervaring is die, mede door de geslaagde Beatles-parodie ‘Strawberry Fields’ en het aanstekelijke ‘Hollywood’, zeker een luisterbeurt verdient. Mocht je echter nog twijfelen of The Dope jouw muzikale honger kan stillen, luister dan eerst naar ‘Mother’s Boy Toyed with an Idea’. Als één nummer namelijk het onconventionele, chaotische en veelzijdige geluid van The Dope karakteriseert, dan is het dat wel.
River Giant - River Giant River Giant is een driekoppige band uit Seattle, die bestaat uit...
Dangers of the Sea - Dangers Of The Sea Het Deense Dangers Of The Sea levert met deze titelloze schijf hun debuut...