Om nog maar te zwijgen over de enorm overgeproduceerde voorgangers van het nieuwe geesteskind genaamd My Shame Is True. Die platen, genaamd This Addiction en Agony And Irony dropen van het effectbejag, waardoor het geluid van het drietal volledig werd afgeslacht. Toegegeven, er zat een incidenteel lekker nummer tussen, maar het merendeel van de liedjes had een onaangenaam karakter. Zoals een bejaarde met een sterke oude vrouwen lucht.
Gelukkig is er op de nieuwe plaat, die in april wed gelanceerd, gekozen voor een geluid dat veel dichter bij de heren ligt. Goede gitaarriffs, een klein weggemoffeld orgeltje, stevige zanglijnen die zich toch lekker laten meezingen, niet al te ingewikkelde nummers. En juist doordat die koers weer is gekozen, luistert dit Alkaline Trio- album eindelijk weer eens lekker weg als een geheel. Met soms iets betere en soms iets mindere liedjes, maar niets ondermaats. Vrolijke en vooral ook catchy punkrock met een vrolijk randje in de muziek en een wat depressief randje aan de teksten.
Als je niet beter wist, zou je vermoeden dat de band eindelijk de sounds heeft gevonden waar het albums lang naar heeft gezocht. Maar nee, dat is het niet. Het label Epitaph is er eindelijk achter gekomen dat dit niet het paradepaardje is wat ervan gekneed moest worden. Immers, deze nummers zijn niet veel anders dan eerder werk. Maar waar eerdere songs in de studio om zeep werden geholpen, zijn deze songs tot bitterzoete wasdom gekomen.
Bullerslug - Cheer Up, Goth! Bullerslug is een nieuwe band uit ons eigen kouwe kikkerlandje, maar de...
Lumerians - The High Frontier Lumerians is een vijf koppige band die tegenwoordig opereert vanuit een tot...