RECENSIE: Roza Lozica - Roza Lozica EP

Cover Roza Lozica - Roza Lozica EP
recensie cijfer 2013-05-02 Ze staan er meestal een beetje wegstopt bij. Vaak op de maat van de muziek een beetje meedeinend en als je het heel slecht treft wordt je in de maling genomen door een type als Elvis Presley die je bij ‘Suspicious Minds’ de stuipen op het lijf jaagt tijdens het concert in Las Vegas in 1970. Lachen, gieren, brullen, maar tegelijkertijd moet je wel die belangrijke achtergrondpartijen blijven zingen. Nee het leven van de backing vocalist gaat niet over rozen. Jammer, want hoe vaak valt het je op dat die zangers en zangeressen zelf enorm goed kunnen zingen? Soms misschien wel beter dan de hoofdact. De gemiddelde backing vocalist droomt er dan ook vaak van ooit zelf die hoofdact te zijn. Zo`n rol als backing vocalist kan een opstapje zijn naar een solocarrière.

Roza Lozica bouwt als backing vocalist al tijdens haar studie aan het conservatorium in Rotterdam ervaring op door te zingen bij Rene Froger en Glennis Grace, maar de basis werd al op haar zesde gelegd bij Jeugdtheaterschool Hofplein. Hoewel Roza opgroeide met klassieke muziek, The Beatles en The Eagles werd ze in haar tienertijd gegrepen door soulartiesten als Marvin Gaye, Stevie Wonder, Chaka Khan, Angie Stone en Lauryn Hill. Dat ze uiteindelijk in de band van Alain Clark terecht kwam, mag dan ook geen verrassing zijn. Het is diezelfde Clark die Roza Lozica als producer en componist geholpen heeft bij de eerste stappen in haar solocarrière.

Op de titelloze EP laat Roza Lozica in de eerste plaats horen over een goede krachtige stem te beschikken, waaruit je op kunt maken dat zangeressen als Whitney Houston en Aretha Franklin tot haar voorbeelden behoren. Hiernaast past haar sound prima tussen artiesten als Beyoncé en Emily Sande en die hoge ogen gooien met hun soulvolle popsongs. Opener ‘Second Start’ is hier een perfect voorbeeld van. Het gaat meer de funky kant op met het frisse ‘Nuthin` But Love’ waar Lozica enigszins doet denken aan de Trijntje Oosterhuis uit haar begintijd.

Tegenover de swingende klanken van ‘Nuthin’ But Love’ staan de intieme ballads ‘Daddy’ en ‘I’ll Wait’. Mooie songs die als enige minpunt hebben dat ze niet bijster origineel zijn. Dat doet echter niets af aan het fraaie, zuivere stemgeluid van Lozica en de strakke productie. Het maakt van Roza Lozica`s debuut een EP met voldoende potentieel. Met de juiste mensen om haar heen moet het vreemd lopen als we niet meer van haar zullen gaan horen.
Recensent:Ruud de Zwart Artiest:Roza Lozica Label:Eigen Beheer
Cover Sarah Blasko - I Awake

Sarah Blasko - I AwakeArtiesten die soms al jaren in het muzikale wereldje rondlopen, maar...

Cover Long Distance Calling - The Flood Inside

Long Distance Calling - The Flood Inside Onze oosterburen staan bekend om hun liefhebberij voor progressieve en...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT