Openingsnummer ‘I Didn’t Understand How It Could Be Done But I Amazed Myself’ doet even vrezen dat Stuurbaard Bakkebaard het kwijt is. De constante herhaling van de titel geeft het idee dat de Eindhovenaren zich er wat makkelijk van af willen maken. Gelukkig biedt de band dit idee in het vervolg weinig ruimte. De nummers zijn afwisselend en veelzijdig. ‘Lost My Shadow’ begint als een slepend nummer met een bluesy gitaar, die zich langzaam ontwikkelt tot een schurende variant die tot grote hoogtes stijgt. De slacker-rock in ‘Somebody Raw’ is daarentegen iets genuanceerder. Hoewel het veelvuldig herhalen van bepaalde zinnen in de teksten een minpunt is, pakt het in dit nummer goed uit. “I feel like a sucker” klinkt het een paar keer, voor er een cynisch lachje volgt. Stuurbaard Bakkebaard heeft zijn streken nog niet verloren.
Boys Do Cry is zeker geen wereldschokkend album. Daarvoor staan er te veel standaardnummers als ‘Never Go To Sleep’ op. Desalniettemin is het een fijne plaat. ‘Soul Sexify’ is een soulvol tussendoortje dat de opmaat vormt naar het einde van de plaat, dat onherroepelijk aan Modest Mouse doet denken. De zang is agressief en direct, maar door de ongebruikelijke timing ook catchy. Vooral het refrein van ‘Two Girls’ swingt hierdoor de pan uit. Stuurbaard Bakkebaard heeft een album gemaakt dat ongetwijfeld veel lachende gezichten heeft opgeleverd tijdens het opnameproces. Ongecompliceerde en tegelijkertijd scherpe muziek die doet beseffen dat het goed is dat ze er weer zijn.
The Rhythm Junks - Beaten BordersWat jaartjes terug werd ondergetekende door zijn Vlaamse collega getipt over...
Vicious Rumors - Electric Rumors Precies twee jaar na Razorback Killers komt Vicious Rumors met een nieuwe...