Stevie Ann - California Sounds Recensie op Podiuminfo

2013-05-09 Amper negentien jaar oud was ze toen ze in 2005 haar debuutalbum Away From Here uitbracht. Prompt mocht ze daarvoor een Zilveren Harp in ontvangst nemen en enkele maanden daarvoor werd ze reeds beloond met een Essent Award voor jong en veelbelovend muzikaal talent. Acht jaar na dato heeft de Limburgse Stevie Ann zich van veelbelovend talent ontwikkeld tot een van de betere Nederlandse singer-songwriters. Het gemoedelijke Roggel werd verlaten en een nieuwe thuishaven werd gevonden in het bruisende Los Angeles. Het derde album Light Up werd al opgenomen in Los Angeles, en met opvolger California Sounds lijkt de band tussen Ann en de Californische miljoenenstad alleen nog maar inniger te zijn geworden.

Het album California Sounds kwam tot stand in samenwerking met Susan Sandberg, een Amerikaanse producer/singer-songwriter die haar sporen voornamelijk in de filmmuziek verdiend heeft. Daarnaast liet Ann zich op haar plaat bijstaan door een keur aan gerespecteerde gastartiesten, waaronder de drummers Victor Indrizzo (Rufus Wainwright, Emmylou Harris) en Aaron Sterling (John Mayer, Regina Spektor), bassist Sean Hurley (John Mayer) en gitarist David Immergluck (Counting Crows). Mede door hun bijdrage maar bovenal door Ann’s vocale capaciteiten, verfijnde arrangementen en simpele maar doeltreffende lyriek klinkt California Sounds alleraardigst.

Waarom het album California Sounds heet, en niet slechts California, wordt gelijk duidelijk op albumopener ‘Dirty Feelings’, dat zowaar doet denken aan een ietwat soulvolle Fleetwood Mac-song. Naast de plaats van opname, is de westcoastrock namelijk een belangrijke muzikale invloed op het album. Het zorgt met ‘Dirty Feelings’ meteen voor een van de sterkste nummers. Een van de meest catchy liedjes is het autobiografische ‘House of Cards’, waarin ze zingt over een stukgelopen relatie. Alhoewel de metafoor die ze gebruikt om dat te beschrijven, een instortend kaartenhuis, wellicht wat uitgemolken is klinkt het nummer sterk. Liefde is dan ook het overkoepelende thema op het album. Let wel, liefde in al haar facetten. Ging het op ‘House of Cards’ immers nog over een stukgelopen relatie, daar symboliseert ‘Love Will Wait For You’ een en al optimisme en dadendrang.

Het fijn ingetogen ‘Until I Don’t Love You Anymore’ klinkt countryachtig en bevat bovendien fijne strijkarrangementen, die ook op ‘Easy’ op de juiste wijze worden ingezet. Ofschoon alle nummers klinken als een klok, heeft ook het bruisende Los Angeles de braafheid nog niet volledig uit de Limburgse kunnen halen. Dat is dan ook nog steeds het grote probleem van Stevie Ann, het klinkt namelijk allemaal wel erg braaf en veilig. Het krachtige en stoere duet ‘I Believe In Love’ met de Britse singer-songwriter Jonathan Jeremiah voorkomt wat dat betreft dat het allemaal te braafjes wordt. Ann’s stem klinkt verrassend ruig en ook de vocale bijdrage van Jeremiah is overtuigend en karaktervol.

Stevie Ann is allang niet meer die jonge en verlegen Limburgse die acht jaar geleden, bijna uit het niets, aan de muzikale poort kwam staan rammelen. Oké, vooruitstrevend is het nog steeds niet en het klinkt inderdaad misschien nog altijd wel wat te braafjes allemaal. Maar desondanks staat het album vol met aardige singer-songwriter liedjes, waarin naast de voor Stevie Ann geijkte soul, country en folk-invloeden, ook de nodige westcoastrock-invloeden te horen zijn. California Sounds is zeker geen topplaat maar wel een zelfverzekerd en volwassen visitekaartje van één van de betere singer-songwriter die ons land rijk is.

Recensent:Mick Claessens Artiest:Stevie Ann Label:Universal Music