De Nashville-invloeden zijn door de pedalsteel in het openingsnummer ‘Like A California Wildfire’ meteen onmiskenbaar. Zanger en drijvende kracht van de band Kurt Maschke klinkt ook gewoon als Mick Jagger en met de vocalen van Kim Collins erbij klinkt het fantastisch. ‘It’s Morning Irene’ begint met gitaar en zang en krijgt in de loop van het nummer een lekker mondharmonica met drums-ritme mee. Zo’n ‘trein-ritme’, je kent het wel.
De nummers op het album Cannery Row zijn allemaal een beetje mid-tempo, het kabbelt lekker door en echt uit z’n dak gaat het nooit. Titeltrack ‘Cannery Row’ is een nummer met de piano als basis en heeft een lekker slepend ritme, een mooie tekst en een heerlijke Hammond-solo. ‘Lucille’s Honky Tonk’ is een nummer met wat meer tempo en heeft mooie meerstemmige zanglijnen, waardoor het lekker swingt.
Het nummer ‘The Mansion’ is vervolgens weer een stuk donkerder van geluid, met banjo en gitaar, waardoor er enige variatie te vinden is op het album. Heel divers is het echter niet, maar vervelend is dat niet. ‘Song For Bobbie Jo’ is een prachtige albumafsluiter, waar de band weer klinkt als de Stones.
De Deadstring Brothers klinken als gezegd als The Rolling Stones en The Band en hebben ook de kwaliteiten om liedjes te schrijven die bij een eerste luisterbeurt meteen blijven hangen. Cannery Row is een heel prettig album met goeie nummers, goeie sound en smaakvolle arrangementen. Laten we hopen dat dit een hoop andere bandjes inspireert om te verhuizen naar Nashville en dat er wat meer countryinvloeden in de muziek te horen zullen zijn.
Ghostface Killah & Adrian Young - Twelve Reasons To DieVoor Twelve Reasons To Die heeft Ghostface Killah de handen ineen...
Tiny Legs Tim - TLT Jarenlang knokte Tim de Graeve tegen een leverziekte. Twee...