Rammelde dat debuut nog charmant, deze keer is de sound van de twee dames en twee heren uit Londen wat meer gepolijst. De fijne dubbele zang van de gitaristen Roxanne Clifford en James Hoare geven het geheel een warme zachtheid, die enerzijds doet denken aan een lo-fi Belle And Sebastian en anderzijds aan de dreampop van bijvoorbeeld Beach House.
Op de eerste helft van de plaat werkt dit zeer aanstekelijk: de fijne single 'Teenage', 'Broken Toy', met de heerlijke koortjes die aan de girlgroups uit de Phil Spector-school doen denken, het lieflijke 'Shooting Star' en het blij makende titelnummer.
Tijdens de tweede helft slaat de eenvormigheid van het materiaal echter een beetje toe. Veronica Falls valt in de valkuil dat de band slechts een truc beheerst. Die beheerst ze echter wel goed. We turven nog 'My Heart Beats' ,dat wat echo's van The Cure heeft, het iets ruigere 'Everybody's Changing', waarin de muziek lekker tegengas krijgt van de dromerige samenzang, en het fraaie, ingetogen 'Daniel'. Onder de streep een prima indieplaat op een label dat het kwaliteitsniveau altijd hoog in het vaandel heeft staan.
Bombino - NomadProbeer je voor te stellen dat Jimi Hendrix uit Nigeria zou komen. Het zou...
Jello Biafra and the Guantanamo School of Medicine - White People And The Damage Done Vanaf een bontgekleurd hoesje staart een vals grijnzende kleuter met drie...