De man op het hoesje heeft het er in ieder geval moeilijk mee. Voorovergebogen op een barkruk, met het voorhoofd op de bar en zijn gesmolten gezicht uitgesmeerd over het houtwerk wordt de toon gezet.
Je kan het ook luiheid noemen. Vrijwel alle nummers lijken namelijk op elkaar. Er wordt zonder pardon in een hoog tempo doorgebeukt, maar de liedjes zijn zo kort dat niets echt blijft hangen. Zelfs ‘Jeremy Smoked’, een nummer dat nog een aardig riffje in huis heeft, duurt een krappe minuut. Als luisteraar zit je tussen twee vuren. Je wilt het wel leuk vinden, maar je krijgt er de kans niet voor. Het volgende, gelijkende nummer treedt alweer aan.
Zo bevat Sleep Tall dus geen enkele echte beklijver. Dat is jammer, zeker omdat de heren al zo lang bezig zijn. De lobby die gitarist William Øberg tien jaar van zijn leven heeft gekost, had hem wel bespaard kunnen blijven. Deze muur van gitaar- en schreeuwgeweld is eigenlijk een saaie, grijze, gammele gipsplaat, die flinterdun is maar desondanks toch een beklemmend gevoel geeft.
The Telstar Sound Drone - ComedownHet debuutalbum van Telstar Sound Drone heeft even op zich laten wachten....
The Cat Empire - Steal The Light The Cat Empire , wereldsterren in thuisland Australië, een enthousiast...