2013-06-25
Dat bepaalde extreme overtuigingen in het leven tot weinig leiden is algemeen bekend. In de muziekwereld kan deze intensiteit zich echter manifesteren in bevlogen songs. De folkartiest Christopher Paul Stelling is hier een prima voorbeeld van. De in New York woonachtige zanger/gitarist is net zo overduidelijk in den Heere als Eugene Edwards van Woven Hand (vroeger 16 Horsepower) en dat resulteert mede dankzij die bevlogenheid in een prachtig album.False Cities is het tweede album van Stelling na Songs of Praise and Scorn van vorig jaar. Echte troubadours verspillen weinig tijd en opener 'Brick x Brick' laat geen mogelijkheid om rustig in het album te groeien. Met bezeten, bijna overslaande stem is het een verschroeiende introductie die qua intense overdracht onmiddelijk aan Eugene Edwards doet denken. Diezelfde bezetenheid zit ook in songs 'Every Last Extremist', waarin Stelling klinkt als een opgefokte Bob Dylan met snelle fingerpicking en het ruwe 'Free to Go' waarin hij, zoals in meer songs, begeleidt wordt door een viool.
Daar tegenover staan echter een aantal werkelijk schitterende ingetogen en betoverende songs. 'Who I Am' klinkt hartverscheurend door de voordracht en treurige viool en 'You Can Make It' klinkt zo troostend dat het weinig luisteraars onberoerd zal laten. Het absolute hoogtepunt is echter 'Homesick Tributaries' waarin hij op zeer ontroerende wijze de band tussen hem en zijn vader bezingt. Kippenvel.
In een muzieklandschap waarin het momenteel stikt van de singer songwriters weet Christopher Paul Stelling toch op te vallen en dat is een verdienste. Zijn intensiteit werkt in dit geval onderscheidend en ook zijn gitaarspel is uit de kunst. De boodschap die er in sommige songs wat dik bovenop ligt zij hem dan ook snel vergeven. Aanrader.
.jpg)
Freedom Call - Ages of LightHet lijkt wel of Freedom Call het erom doet, hoe slechter de recensies...
.jpg)
Aeternus - ...And The Seventh His Soul Detesteth Aeternus leek van de aardbodem verdwenen. Het laatste plaatwerk van de...