In het, overigens wel mooi vormgegeven, album zitten twee schijfjes met op de eerste cd achttien nummers in chronologische volgorde, van alle zeven studio-albums en de twee live platen. De eerste schijf duurt wel bijna tachtig minuten en het is een hele klus om de soms ronduit kitscherige en vrolijke powermetal uit te zitten. Kinderlijke songs als ‘Mr. Evil’ en ‘Far Away’ zijn daarbij ronduit lachwekkend.
De band grijpt overigens rijkelijk uit de riffs en keyboard lijntjes van allerhande andere bands. Het is bijna niet te geloven dat de keyboardlijntjes van de songs ‘Land Of Light’, ‘Tears Of Babylon’ en ‘Back Into The Land Of Light’ bijna hetzelfde klinken en daarbij ook nog eens van ‘The Final Countdown’ van Europe zijn gejat. Een spaarzaam lichtpuntje is er in de vorm van ‘Blackened Sun’ nog wel vinden. Deze dragende en wat serieuzere song is namelijk een prima nummer, maar voor het overige is er weinig lol te beleven aan deze plaat.
Maar het kan nog erger. Op het tweede schijfje staan namelijk zes songs van de band die, met behulp van wat oud-leden van Freedom Call, zijn omgesmolten naar een andere stijl. Zo krijgen we happy-metal nummers in een rockabilly, folk, reggae, ska, swing, en akoestische vorm. Dit moet je gewoon een keer gehoord hebben. Een waarschuwing vooraf: De lachbuien kunnen wel dagen aanhouden.
Zou Freedom Call stoppen met albums uitbrengen als ze een keer vijf sterren krijgen?. In dat geval zou je bijna geneigd zijn de maximale score te geven. Helaas moeten we binnenkort dan maar weer door de zure appel heen bijten want twee sterren is meer dan genoeg. Die twee sterren zijn dan ook voor het feit dat het verzamelalbum een goede kennismaking is voor iemand die de band niet kent. Daarbij zijn de twee sterren ook voor doorzettingsvermogen en vasthoudendheid.
High South - Our Way Back Home High South is een Amerikaanse band bestaande uit Jamey Garner, Marc Copely,...
Christopher Paul Stelling - False Cities Dat bepaalde extreme overtuigingen in het leven tot weinig leiden is algemeen...