RECENSIE: Nomojo - Don't Drop The Girls, They're Fragile

2002-10-04 Nomojo, het wordt al snel gelezen als No Mojo. En we weten hoe Austin Powers zich voelde toen Dr Evil Austins Mojo stal. De bandnaam belooft dus niet veel goeds voor een band die zichzelf, in deze dagen van de ‘emo-hype’, als emo-rockband aanprijst. Bij nadere beluistering horen we echter andere referenties: Soundgarden, Alice in Chains, en Staind. Deze laatste band voornamelijk vanwege het stemgeluid en de manier van zingen, die veel lijkt op die van het jankende ei van Staind. En dat is geen aanbeveling, want het heeft tot gevolg dat de stem van zanger Iwan Pol nogal dreinerig en klagerig wordt. Helaas blijft deze manier van zingen de hele demo gehandhaafd, wat de diversiteit niet ten goede komt. Dat het bereik van Iwan niet al te hoog is, en dunner wordt naarmate hij hoger gaat, is van ondergeschikt belang, aangezien hij dit slechts een enkele keer doet. Vreemd genoeg is dit nummer, Change for passion, wel het beste nummer, mede dankzij de uitschieter van de band, bassist Jeroen Bos.
Nu is er nog een tweede stem, maar deze kan beter achterwege gelaten worden, want deze zanger overschreeuwt zichzelf. En dat leidt niet tot het gehoopte effect (emotie, woede), maar eerder andersom.
De band is pas 2 jaar bij elkaar. Het is vervelend om te zeggen, maar dat is te horen ook. De 5 nummers op deze demo kunnen wat meer afwisseling gebruiken, zowel qua structuur als qua zang. Zangles en wat meer uitdiepen van de nummers zouden deze band goed doen.
Recensent:Jasper van Vugt Artiest:Nomojo Label:Eigen Beheer

Lemon8 - The Inner Sanctuary SessionsZo'n twee jaar geleden zat hij ineens tussen een stapeltje nieuwe platen. Een...

Clenched Fist - Welcome To Memphis Clenched Fist komt uit het zuiden van de Verenigde Staten en presenteert nu...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT