De liedjes worden ondersteund door een uiterst vrolijke mix van ska, punk en reggae. De stijl wordt door Talco zelf omschreven als Punkchanka. Het brouwsel doet echter het meest denken aan een mediterrane variant van Gogol Bordello. Net zoals de balkanpunkers leeft Talco zich ook uit in een dansbaar feestje. Geen nummer overschrijdt de vier minuten en daarmee kunnen de heren zichzelf volledig geven. Met het ‘La, la, la, la’ refrein, ondersteund door knallende blazers, op ‘Teleternita’ zie je het gezelschap al enthousiast in de studio staan.
Stil staan of zitten is bij de gehele cd onmogelijk. De trompetten schitteren schel, de gitaren worden hard aangeslagen en de zanger schreeuwt er stevig op los. Tegelijkertijd mist Gran Gala net dat beetje extra wat Gogol Bordello wel heeft. Geen enkel nummer vraagt erom om keihard meegezongen te worden. Hetzelfde ritme wordt bovenal zo vaak gebruikt dat deze begint te vervelen.
Waar Gogol Bordello soms gas terug neemt, vormen ‘A Picco’ en ‘XII’ op Gran Gala de enige afwisseling. De punkritmes worden bij de eerstgenoemde vervangen door een vrolijk ska melodietje en op het nauwelijks twee minuten durende ‘XII’ klinkt alleen een relaxte trompet. Dat maakt Gran Gala tot een overenthousiaste mengelmoes van zomers klinkende punk dat helaas nergens echt diepe indruk na laat.
Various - SnowStar Records - 10 Year Anniversary CompilationHoera! De felicitaties worden gericht aan de mensen van platenlabel Snowstar...
Turboweekend - Fault Lines/Ghost Of A Chance Dat sommige onbenullige acts niet van de radio zijn af te slaan en dat...